گفتار اندر صنع باری عز اسمه در ترکیب خلقت انسان

سه‌شنبه 16 اسفند 1401 شعر

گفتار اندر صنع باری عز اسمه در ترکیب خلقت انسان از باب هشتم در شکر بر عافیت بوستان کتاب شاعر بزرگ قرن ششم، سعدی است.

ببین تا یک انگشت از چند بند/به صنع الهی به هم در فگند

پس آشفتگی باشد و ابلهی/که انگشت بر حرف صنعش نهی

تأمل کن از بهر رفتار مرد/که چند استخوان پی زد و وصل کرد

که بی گردش کعب و زانو و پای/نشاید قدم بر گرفتن ز جای

از آن سجده بر آدمی سخت نیست/که در صلب او مهره یک لخت نیست

دو صد مهره بر یکدگر ساخته‌ست/که گل مهره‌ای چون تو پرداخته‌ست

رگت بر تن است ای پسندیده خوی/زمینی در او سیصد و شصت جوی

بصر در سر و فکر و رای و تمیز/جوارح به دل، دل به دانش عزیز

بهایم به روی اندر افتاده خوار/تو همچون الف بر قدمها سوار

نگون کرده ایشان سر از بهر خور/تو آری به عزت خورش پیش سر

نزیبد تو را با چنین سروری/که سر جز به طاعت فرود آوری

به انعام خود دانه دادت نه کاه/نکردت چو انعام سر در گیاه

ولیکن بدین صورت دلپذیر/فرفته مشو، سیرت خوب گیر

ره راست باید نه بالای راست/که کافر هم از روی صورت چو ماست

تو را آن که چشم و دهان داد و گوش/اگر عاقلی در خلافش مکوش

گرفتم که دشمن بکوبی به سنگ/مکن باری از جهل با دوست جنگ

خردمند طبعان منت شناس/بدوزند نعمت به میخ سپاس

سرآغاز باب هشتم کتاب بوستان

حکایت در این شهر باری به سمعم رسید

×

ارسال دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

انتخاب استان برای وضعیت آب‌و‌هوا