فروغ فرخزاد/۲ شعر از فروغ فرخزاد

زندگینامه فروغ فرخزاد

فروغ فرخزاد در ظهر ۸ دی ماه ۱۳۱۳ در خیابان معزالسلطنه کوچه خادم آزاد در محله امیریه تهران از پدری تفرشی و مادری کاشانی تبار به دنیا آمد. فروغ فرزند چهارم توران وزیری تبار و محمد فرخ زاد است. از دیگر اعضای خانواده او می توان برادرش، فریدون فرخ زاد و خواهر بزرگترش ، پوران فرخ زاد را نام برد. فروغ  فرخزاد با مجموعه های اسیر ، دیوار و عصیان در قالب چهارپاره کار خود را آغاز کرد.

شعر فروغ فرخ زاد

 حلقه( فروغ فرخزاد)

دخترک خنده کنان گفت که چیست

راز این حلقه زر

راز این حلقه که انگشت مرا

این چنین تنگ گرفته است به بر

راز این حلقه که در چهره‌ی او

این همه تابش و رخشندگی است

مرد حیران شد و گفت:

حلقه ی خوشبختی است، حلقه زندگی است

همه گفتند: مبارک باشد

دخترک گفت: دریغا که مرا

باز در معنی آن شک باشد

سال ها رفت و شبی

زنی افسرده نظر کرد بر آن حلقه زر

دید در نقش فروزندی او

روز هایی که به امید شوهر

به هدر رفته، هدر

زن پریشان شد که و نالید که وای

وای، این حلقه که در چهره ی او

باز هم تابش و رخشندگی است

حلقه بردگی و بندگی است

فروغ فرخزاد

  اندوه( فروغ فرخزاد)

کارون چو گیسوان پریشان دختری

بر شانه های لخت زمین تاب می خورد

خورشید رفته است و نفس های داغ شب

بر سینه های پر تپش آب می خورد

دور از نگاه خیره ی من ساحل جنوب

افتاده مست در آغوش نور ماه

شب با هزار چشم درخشان و پر زخون

سر می کشد به بستر عشاق بی گناه

نیزار خفته خامش و یک مرغ ناشناس

هر دم ز عمق تیره ی آن ضجه می کشد

مهتاب می دود که ببیند در این میان

مرغک میان پنجه وحشت چه می کشد

بر آب های ساحل شط‚ سایه های نخل

می لرزد از نسیم حوس باز نیمه شب

آوای گنگ همهمه ی قورباغه ها

پیچیده در سکوت پر از راز نیمه شب

در جزبه ای که حاصل زیبایی شب است

رویای دور دست تو نزدیک می شود

بوی تو موج میزند آنجا ‚ به روی آب

چشم تو می درخشد و تاریک می شود

بیچاره دل که به همه امید و اشتیاق

بشکست و به دست  تو زندان عشق من

در شط خویش رفتی و رفتی از این دیار

ای شاخه شکسته ز طوفان عشق من

فروغ فرخ زاد