گفتار اندر کسانی که غیبت ایشان روا باشد

گفتار اندر کسانی که غیبت ایشان روا باشد از باب هفتم در عالم تربیت بوستان ، کتاب شاعر بزرگ قرن ششم، سعدی است.

سه کس را شنیدم که غیبت رواست/وز این درگذشتی چهارم خطاست

یکی پادشاهی ملامت پسند/کز او بر دل خلق بینی گزند

حلال است از او نقل کردن خبر/مگر خلق باشند از او بر حذر

دوم پرده بر بی حیایی متن/که خود می‌درد پرده بر خویشتن

ز حوضش مدار ای برادر نگاه/که او می‌درافتد به گردن به چاه

سوم کژ ترازوی ناراست خوی/ز فعل بدش هرچه دانی بگوی