گفتار اندر غیبت و خللهایی که از وی صادر شود

چهارشنبه 3 اسفند 1401 شعر

گفتار اندر غیبت و خللهایی که از وی صادر شود از باب هفتم در عالم تربیت بوستان، کتاب شاعر بزرگ قرن ششم، سعدی است.

بد اندر حق مردم نیک و بد/مگوی ای جوانمرد صاحب خرد

که بد مرد را خصم خود می‌کنی/وگر نیکمردست بد می‌کنی

تو را هر که گوید فلان کس بدست/چنان دان که در پوستین خودست

که فعل فلان را بباید بیان/وز این فعل بد می‌برآید عیان

به بد گفتن خلق چون دم زدی/اگر راست گویی سخن هم بدی

زبان کرد شخصی به غیبت دراز/بدو گفت داننده‌ای سرفراز

که یاد کسان پیش من بد مکن/مرا بدگمان در حق خود مکن

گرفتم ز تمکین او کم ببود/نخواهد به جاه تو اندر فزود

کسی گفت و پنداشتم طیبت است/که دزدی بسامان تر از غیبت است

بدو گفتم ای یار آشفته هوش/شگفت آمد این داستانم به گوش

به ناراستی در چه بینی بهی/که بر غیبتش مرتبت می‌نهی؟

بلی گفت دزدان تهور کنند/به بازوی مردی شکم پر کنند

ز غیبت چه می‌خواهد آن ساده مرد/که دیوان سیه کرد و چیزی نخورد!

 

حکایت در خاصیت پرده پوشی و سلامت خاموشی

حکایت در فضیلت خاموشی و آفت بسیار سخنی

×

ارسال دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

انتخاب استان برای وضعیت آب‌و‌هوا