بیوگرافی جلال آل احمد
نام : سید جلال‌الدین سادات آل احمد(بیوگرافی جلال آل احمد)
متولد: ۱۱ آذر ۱۳۰۲ تهران، ایران
ملیت:ایرانی
پیشه:نویسنده، منتقد، دبیر
همسر: سیمین دانشور
تحصیلات لیسانس
درگذشت ۱۸ شهریور ۱۳۴۸ (۴۵ سال)اَسالِم، گیلان، ایران
مدفن مسجد فیروزآبادی، شهر ری
بیوگرافی جلال آل احمد
جلال آل احمد کیست؟
جلال آل احمد، نویسنده و فعال اجتماعی ایرانی، در تهران در سال ۱۳۰۲ به دنیا آمد. او در خانواده‌ای مذهبی و اشرافی بزرگ شد و پس از دوران دبستان، با مخالفت پدر، وارد دارالفنون هم‌کلاس‌های شبانه شد و در کنار کارهای مختلف شبانه‌روزی، تحصیل خود را ادامه داد. پس از تمام کردن دبیرستان، به حزب توده پیوست و در آغاز دهه ۱۹۵۰ به دانشسرای عالی تهران راه یافت. او در زمینهٔ زبان و ادبیات فارسی تحصیل کرد و با ادامه تحصیل در دکترا، به تدریس در هنرستان هنرهای زیبای پسران تهران پرداخت.
در دوران نوجوانی، آل احمد تحت تأثیر تربیت مذهبی خانواده‌اش بود و به دلیل اعتقادات مذهبی پدرش، به نجف رفت تا درس طلبگی نماید. اما پس از آشنایی با افکار جریان روشنفکری، او از مسیر مذهبی کناره گرفت و به حزب توده پیوست. تحولات سیاسی ایران و نقدهای آل احمد نسبت به مواضع رسمی، باعث بروز اختلافات با پدر و اخراج او از خانه شد.
پس از فعالیت در جبههٔ ملی، آل احمد به دلیل اختلافات با رهبران نیروی سوم، از این حزب کناره گرفت. در دوران کودتای ۲۸ مرداد، او به عنوان یک آزادی‌خواه مورد ضربه قرار گرفت و افسردگی شدیدی تجربه کرد. این دوران باعث نگاه دقیقتر آل احمد به خود و جست‌وجو در مسیرهای مختلف شد. او در این دوره کتاب “سرگذشت کندوها” را منتشر کرد و به سفرهایی به دیگر نقاط کشور پرداخت.
جلال آل احمد متولد چه سالی است؟
جلال آل احمد در ۱۱ آذر ۱۳۰۲در محلهٔ سیدنصرالدین شهر تهران به‌دنیا آمد
خانواده جلال آل احمد
جلال آل احمد در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد.خانوادهٔ او اصالتاً اهل شهرستان طالقان و روستای اورازان بود.در دوران نوجوانی، وی تحت‌تأثیر تربیت مذهبی در خانواده‌اش بوده‌است.
تمام اطرافیان وی همچون پدر، برادر و پدربزرگش از طبقهٔ روحانیان بوده‌اند. چنان‌که گفته شده پدرش در تربیت مذهبی وی بسیار جدی بوده‌است. آل احمد در بیست‌سالگی به‌دلیل درخواست پدرش، راهی نجف می‌شود تا درس طلبگی بیاموزد و به‌نوعی راه پدرش را ادامه دهد.
تحصیلات جلال آل احمد
جلال پس از پایان دوره دبستان در دوره شبانه دبیرستان دارالفنون به تحصیل ادامه داد و به کارهایی از قبیل تعمیر ساعت، سیم‌کشی و چرم‌فروشی می‌پرداخت.
در ۱۳۲۲ش دوره دبیرستان را به پایان برد و به خواست پدر، برای تحصیل در حوزه علمیه، به نجف سفر کرد، ولی چند ماه بعد بازگشت و در گروه ادبیات دانشسرای عالی مشغول تحصیل شد. او در ۱۳۲۵ش دوره دانشسرای عالی را به پایان برد.
بیوگرافی جلال آل احمد
فعالیت آموزشی و علمی جلال آل احمد
پس از پایان تحصیل، در مدارس تهران معلّم شد. سپس چندی در «مؤسسه تحقیقات اجتماعی»، وابسته به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، کار کرد و چندی نیز در دانشسرای عالی، دانشسرای مامازان، دانشکده علوم تربیتی و هنرسرای عالی نارمک به تدریس ادبیات پرداخت.
جلال در سال ۱۳۴۱ش از سوی وزارت فرهنگ، برای مطالعه در زمینه نشر کتب درسی، به اروپا سفر کرد و در تابستان همین سال در هفتمین کنگره بین‌المللی مردم‌شناسی در اتحاد شوروی شرکت کرد. او تابستان سال بعد، به دعوت سمینار بین المللی ادبی سیاسی دانشگاه هاروارد به آمریکا رفت.
همسر جلال آل احمد
جلال آل احمد در سال1327 زمانی که 27 سال داشت با سیمین دانشور آشنا شد،، جلال و سیمین اولین بار در اتوبوسی که به تهران می‌رفت، همسفر شدند. آن‌ها در این سفر از نوشته‌ها و آثار خود با هم سخن گفتند، با آثار یکدیگر آشنا شدند و دو سال بعد در سال ۱۳۲۹ با هم ازدواج کردند.
جلال و سیمین هرگز فرزندی نداشتند.پدر جلال احمد با ازدواج او با سیمین مخالف بود و بعد از ازدواجش پدرش پایش را منزل او نگذاشت
این دو نفر، معروف‌ترین زوج در تاریخ ادبیات ایران محسوب می‌شوند که ادبیات و ذوق نویسندگی آن‌ها را کنار هم نشاند.
همسر جلال آل احمد
آثارداستانی جلال آل احمد
جلآل احمد داستان‌نویسی است که در این زمینه دارای سبک و شیوه خاص است. زبان محاوره را بسیار خوب و بجا به کار می گیرد، تصویرها و شخصیت‌پردازی‌هایش روشن و دقیق است و در گنجاندن نکات اجتماعی و سیاسی در ضمن داستان، توانایی تمام دارد.
معروف ترین داستان های او:
داستانهای جلال، زیبا و خواندنی هستند. داستان‌هایی که می‌توانند آدم را به داشتن بعدازظهری آرام دعوت کنند. داستان‌هایی که هم روایت می‌کنند و هم راه را روشن می‌کنند.
کتاب‌هایی مثل سه‌تار، مدیر مدرسه، گنج، زن زیادی، از رنجی که می‌بریم و … که در کنار داستان‌گویی جذاب، رویکرد سیاسی و اجتماعی او را هم نشان می‌دهند و از زندگی اجتماعی مردم در سال‌های سلطنت پهلوی نوشته است.
در ادامه نیز سایر آثار جلال آل‌احمد فهرست شده‌اند.
- پنج داستان «۱۳۵۰»
- نفرین زمین «۱۳۴۶»
- ارزیابی شتاب‌زده «۱۳۴۳»
- سنگی بر گوری «نوشته ۱۳۴۲، چاپ ۱۳۶۰»
- غرب زدگی «۱۳۴۱»
- نون والقلم «۱۳۴۰»
- مدیر مدرسه «۱۳۳۷»
- سرگذشت کندوها «۱۳۳۷»
- زن زیادی «۱۳۳۱»
- سه تار «۱۳۲۷»
- از رنجی که می‌بریم «۱۳۲۶»
- دید و بازدید «۱۳۲۴»
- در خدمت و خیانت روشنفکران «انتشار پس از مرگ»
- سفر به ولایت عزراییل
- مکالمات
- یک چاه و دو چاله
- نیما چشم جلال بود
- در خدمتیم
- اسرائیل، عامل امپریالیسم «چاپ کتاب در تاریخ مهر ۱۳۵۷»
سفرنامه و مشاهدات
- خسی در میقات «۱۳۴۵»
- سفر روس
- سفر آمریکا
- جزیره خارک درّ یتیم خلیج فارس «مشاهدات، ۱۳۳۹»
- تات‌نشین‌های بلوک زهرا «مشاهدات، ۱۳۳۷»
- اورازان «مشاهدات، ۱۳۳۳»- که پس از بازدید از این منطقه که سرزمین اجدادی او بوده است، نگاشته شده.
بیوگرافی جلال آل احمد
سبک نویسندگی جلال آل احمد
جلال آل احمد سبک نویسندگی منحصربه‌فردی داشت. از ویژگی‌های خاص نثر او می‌توان به‌سادگی، عامه‌نویسی، موجزنویسی و برون‌گرایی اشاره کرد. برخی از پژوهشگران عبارت «نثر تلگرافی» را برای نوشته‌های جلال آل احمد به کار می‌برند. شیوه نویسندگی او چنین بود که سخن بی‌پیرایه خود را با کوتاه‌ترین عبارت به مخاطب عرضه می‌کرد. همه آثار جلال چنین ویژگی را ندارند؛ برای مثال «غرب‌زدگی» و «نون والقلم» کاملا از این ویژگی فاصله می‌گیرند.
سبک داستان‌نویسی جلال آل احمد
سبک داستان‌نویسی جلال آل احمد منحصربه‌فرد است.داستانهای جلال آل احمد به‌ترتیب سال چاپ عبارت‌اند از:
دید و بازدید: در سال ۱۳۲۴ چاپ شد و ۱۰ داستان کوتاه را در برمی‌گرفت؛ اما در چاپ هفتم، ۱۲ داستان در آن گنجانده شد. محتوای کتاب که به زبان طنز نوشته شده به انتقاد از مسائل اجتماعی و باورهای قومی می‌پردازد. جلال آل احمد این کتاب را زمانی نوشت که نثر او خام بود و هنوز تجربه نویسندگی چندانی نداشت.
از رنجی که می‌بریم: در سال ۱۳۲۶ نوشته شد و محتوای آن هفت داستان را در بر می‌گیرد. استفاده از تشبیهات ساده در متن داستان، تصویرسازی‌های آن را زیباتر کرده است. جلال آل احمد این داستان را دو سال بعد از دید و بازدید نوشت. این دو سال فرصتی بود تا نثر او به انسجام و پختگی برسد.
سه تار: با ۱۳ داستان کوتاه در سال ۱۳۲۷ نوشته شد که در آن ناکامی‌های قشر فرودست جامعه را به تصویر می‌کشد.
زن زیادی: در سال ۱۳۳۱ چاپ شد و دارای یک مقدمه و ۹ داستان کوتاه است. جلال آل احمد شخصیت قشرهای مختلف زنان از مرفه تا سنتی و فقیر را در این داستان‌ها به تصویر کشیده است.
سرگذشت کندوها: اولین داستان نسبتا بلند جلال آل احمد است که محتوای آن با عبارت سنتی «یکی بود یکی نبود» آغاز می‌شود و به مبارزات سیاسی سال‌های ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۱ می‌پردازد.
مدیر مدرسه: در سال ۱۳۳۷ نوشته شد و داستانی نسبتا بلند است که خاطرات فرهنگی جلال آل احمد را در بر می‌گیرد. این داستان روابط افراد در مدرسه با یکدیگر و با جامعه را گزارش می‌دهد. نثر نویسنده در این کتاب به پختگی و اطمینان کامل رسیده و همچنین اندیشه و عقیده او شکل نهایی به خود گرفته است.
نون‌والقلم: داستانی تاریخی که محتوای آن به اوایل دوره حکومت صفویان می‌پردازد و نویسنده آن را در سال ۱۳۴۰ نوشته است.
نفرین زمین: در سال ۱۳۴۶ نوشته شد و به جریان اصلاحات ارضی پرداخته است.
پنج داستان: دو سال بعد از مرگ جلال آل احمد در سال ۱۳۵۰ چاپ شد.
چهل طوطی اصل: در سال ۱۳۵۱ با کمک سیمین دانشور چاپ شد و ۶ داستان کوتاه قدیمی از طوطی‌نامه را در بر می‌گیرد.
سنگی بر گوری: رمان کوتاهی که در سال ۱۳۶۰ و بعد از مرگ جلال آل حمد چاپ شد. محتوای این کتاب که آخرین اثر داستانی جلال آل احمد محسوب می‌شود، به بی‌فرزندی جلال می‌پردازد.
بیوگرافی جلال آل احمد
بهترین سفرنامه‌های آل احمد کدامند؟
جلال سفرهای زیادی داشت. او به مکه و مدینه سفر کرد، از اسرائیل دیدن کرد و سفرهایش به آمریکا و روسیه را هم در قالب دو سفرنامه به نام‌های سفر آمریکا و سفر روس منتشر کرد..
خسی در میقات، کتابی است که با جزئیات از آداب و مناسک مذهبی، نوع پوشش، مسائل فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی نوشته است و گاهی هم زبان به گله و شکایت گشوده و از امکانات نامناسبی که در اختیار زائران است، گله کرده است. سفر آمریکا زبانی تند و تیز دارد.
این سفر برای شرکت در سمینار کسینجر در هاروارد انجام شد اما قلم جلال چنان تند و بی‌پروا از این سفر صحبت کرده است که این سفرنامه را به یکی از آثار متفاوت و برجسته‌ی او تبدیل کرده است.
سفر روس هم برای شرکت در کنگره‌ی مردم‌شناسی بود. دعوت از جلال نویسنده به این دلیل بود که او آنقدر سیر و سیاحت کرده بود که حالا حرفی برای زدن آنهم در کنگره‌ی مردم‌شناسی داشته باشد.
مرگ جلال آل احمد
جلال آل احمد نویسنده توانا و هنرمند بزرگ در غروب روز هفدهم شهریور ماه سال ۱۳۴۸ در ۴۶ سالگی به‌طور ناگهانی از دنیا رفت.
او وصیت کرده بود جسدش را در اختیار اولین سالن تشریح دانشجویان بگذارند؛ اما وصیت او مخالف شرع قلمداد شد و پیکرش را به امانت در مسجد فیروزآبادی شهر ری به خاک سپردند تا در فرصت مناسب آرامگاهی در شان ادبی او ساخته شود؛
ارسال دیدگاه