یک مطالعه جدید نشان داد که تستوسترون با خودشیفتگی عاملی در مردان مرتبط است.مارکین زاجنکوفسکی، استاد دانشگاه ورشو، سال‌هاست که خودشیفتگی را مطالعه می‌کند. او معتقد است که خودشیفتگی یک ویژگی شخصیتی چند بعدی است که شامل دو جنبه اصلی، خودشیفتگی عاملی و خودشیفتگی آسیب‌زا است.
خودشیفتگی عاملی
خودشیفتگی عاملی با قاطعیت، بزرگ‌نمایی و احساس برتری مشخص می‌شود. این نوع خودشیفتگی می‌تواند برای موفقیت در زمینه‌هایی مانند تجارت و سیاست مفید باشد زاجنکوفسکی و تیم تحقیقاتی او سطح تستوسترون و خودشیفتگی عاملی را در 119 مرد بالغ اندازه‌گیری کردند. آنها دریافتند که مردان با سطح تستوسترون بالاتر، نمرات بالاتری در خودشیفتگی عاملی داشتند. این مطالعه نشان داد که تستوسترون ممکن است نقشی در شکل‌گیری خودشیفتگی عاملی در مردان داشته باشد. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک بهتر این ارتباط مورد نیاز است.
خودشیفتگی عاملی با ویژگی‌های زیر مشخص می‌شود:
- قاطعیت
- بزرگ‌نمایی
- احساس برتری
- تمایل به جلب توجه
- اعتماد به نفس
- عزت نفس بالا
خودشیفتگی آنتاگونیستی با ویژگی‌های زیر مشخص می‌شود:
- تکبر
- ستیزه‌جویی
- استثمارگری
- بی‌رحمی
- حسادت
- خشم
خودشیفتگی آنتاگونیستی زمانی استفاده می‌شود که یک خودشیفته احساس می‌کند که نفس یا وضعیت او به چالش کشیده شده است. این نوع خودشیفتگی می‌تواند برای روابط شخصی و شغلی مضر باشد.
ارتباط با تستوسترون
یک مطالعه جدید نشان داد که تستوسترون با خودشیفتگی عاملی در مردان مرتبط است. این مطالعه نشان داد که مردان با سطح تستوسترون بالاتر، نمرات بالاتری در خودشیفتگی عاملی داشتند.این مطالعه نشان می‌دهد که تستوسترون ممکن است نقشی در شکل‌گیری خودشیفتگی عاملی داشته باشد. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک بهتر این ارتباط مورد نیاز است.محققان لهستانی، مارکین زاجنکوفسکی و همکارانش، مطالعه‌ای را انجام دادند که ارتباط بین تستوسترون و خودشیفتگی را در 283 مرد لهستانی با میانگین سنی 22.84 بررسی کرد.
آزمایشات
آزمایشات مختلفی برای اندازه‌گیری سطح خودشیفتگی و تستوسترون هر مرد انجام شد. برای اندازه‌گیری خودشیفتگی، از مردان خواسته شد تا در چهار آزمایش شرکت کنند:
خودشیفتگی عاملی: این آزمایش برای اندازه‌گیری صفاتی مانند قاطعیت، بزرگ‌نمایی و احساس برتری طراحی شده است.
خودشیفتگی آنتاگونیستی: این آزمایش برای اندازه‌گیری صفاتی مانند تکبر، ستیزه‌جویی و استثمارگری طراحی شده است.
خودشیفتگی متظاهرانه: این آزمایش برای اندازه‌گیری صفاتی مانند نیاز به توجه و تأیید طراحی شده است.
خودشیفتگی آسیب‌زا: این آزمایش برای اندازه‌گیری صفاتی مانند بی‌رحمی و حسادت طراحی شده است.
برای اندازه‌گیری تستوسترون، نمونه‌های خون از مردان گرفته شد و سطح تستوسترون آنها اندازه‌گیری شد.
نتایج
نتایج نشان داد که سطح تستوسترون با خودشیفتگی عاملی مرتبط است. به عبارت دیگر، مردان با سطح تستوسترون بالاتر، نمرات بالاتری در خودشیفتگی عاملی داشتند.
تفسیر
زاجنکوفسکی و همکارانش می‌گویند که این یافته‌ها نشان می‌دهد که تستوسترون ممکن است نقشی در شکل‌گیری خودشیفتگی عاملی داشته باشد. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک بهتر این ارتباط مورد نیاز است.محققان همچنین دریافتند که مردانی که خودشیفتگی عاملی بالاتری داشتند، درک دقیق‌تری از سطح تستوسترون خود داشتند. این نشان می‌دهد که آنها ممکن است نسبت به سایر مردان، آگاهی بیشتری از بدن و هورمونی خود داشته باشند.
آنچه ممکن است یاد گرفته باشیم
این مطالعه نشان می‌دهد که تستوسترون ممکن است نقشی در شکل‌گیری خودشیفتگی عاملی داشته باشد. مردانی که سطح تستوسترون بالاتری دارند، ممکن است بیشتر تمایل داشته باشند که قاطع، بزرگ‌نمایی‌کننده و احساس برتری نسبت به دیگران داشته باشند.
منبع : MSN
ارسال دیدگاه