معماری سبز یک پدیده تازه ای نبوده و به صورت بنیادی در تمدن ها و معماری باستانی همچون هنر چیدمان چینی و معماری سنتی ایرانی وجود داشته است. معماری سبزدوست دار طبیعت بودن و همسو شدن با محیط زیست می باشد و تغییر سبک زندگی به سمت استفاده از انرژی‌های نو وبهینه سازی مصرف منابع انرژی و همچنین نزدیک بودن با فضای سبز و محیط زیست است. که با احترام به آب، هوا و زمین باعث کاهش تأثیرات مخرب ساختمان ها بر روی سلامت انسان ها و محیط می شود.
نکات مهم در اجرای معماری سبز
مصالحی که در معماری سبز به کار می‌روند باید از هر نظر سازگار با محیط زیست باشند و بایستی استفاده از تجهیزات و تاسیساتی که موجب مصرف بهینه انرژی می شود را لازمه کار خود بدانیم تا باعث صرفه اقتصادی، سازگاری با محیط زیست، تامین آسایش و رفاه بیشتر برای زندگی و البته حس زیبایی شناسی برای محوطه شهری باشد.
سیستم های کارآمد سرمایش و گرمایش، استفاده بهینه از لامپ های کم مصرف برای روشنایی، لوازم کم مصرف برقی، لوله کشی های آب بدون کمترین میزان هدررفت، جهت یابی مناسب هنگام ساخت و ساز برای استفاده حداکثری از نور خورشید، حداقل آسیب به زیستگاه های طبیعی و… همه جزو مواردی هستند که باید در معماری سبز مورد توجه قرار بگیرند.
معماری سبز چگونه اجرا می‌شوند؟
ساختمان سبز (Green Building): ساختمانی که با تمرکز بر ارتقای بهره وری منابع اولیه یعنی انرژی، آب و مصالح، به سلامت فرد یا افرادی که قرار هست در آن و حتی دور و بر و پیرامون آن زندگی کنند، اهمیت می دهد. این نوع ساختمان ها حاصل سبک معماری سبز بوده و برای تولید حرارت، برق و روشنایی از انرژی های طبیعی و تجدید پذیر همانند انرژی بادی و خورشیدی و… بهره گرفته و سعی می کند با استفاده مجدد از ضایعات و بازیافت مواد قابل بازیافتی گامی در جهت حفظ محیط زیست و کمک به آن بردارد.
این ساختمان ها در مدت زمان ماندگاری و در طول چرخه عمرشان با بهره وری انرژی و صرفه جویی در آن، حفظ پایداری ظرفیت اکوسیستم در سطح محلی و جهانی، بازیافت و کاهش حداکثری انتشار مواد سمی و گازهای گلخانه ای، هماهنگی با شرایط اقلیمی، بهینه سازی و بهره وری در محل کار و… قادر به حفظ و ارتقای سطح کیفیت زندگی بشریت می باشند. در یک کلام می توان گفت هدف ساخت یک ساختمان سبز علاوه بر کاهش تأثیرات زیست محیطی و افزایش سلامت جسمی و روحی روانی افراد، کاهش هزینه های آب و برق و دست یابی به یک بازده اقتصادی در بلند مدت می باشد.
بام سبز یا بام زنده (Green or living roofs): این بام ها از سبک معماری سبز حاصل شده و دارای خاصیت عایق بندی خوبی هستند. این بام ها به بامی گفته می شود که مقداری از آن یا کل آن پوشیده از پوشش گیاهی باشد. می توان با افزودن گلدان ها و ظروف، فضای بیشتری برای باغبانی فراهم کرد که این کار باعث افزایش فضای زنده نیز می شود. اما این موضوع را مد نظر داشته باشید که لازمه ساخت این بام ها مستلزم تقویت سازه و ساختمان، تطبیق طراحی آنها با شرایط اقلیمی و سایر مراقبت ها می باشد.
از مزایای این نوع بام ها می توان به این موارد اشاره کرد:
کاهش اتلاف گرما و مصرف انرژی در زمستان ها
کاهش تأثیرات گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی محدوده محیط خود
کاهش انتشار گازهای گلخانه ای مضر همچون دی اکسید کربن و..
تعدیل صداهای ورودی و خروجی ساختمان ها
تآمین فضایی برای پرورش سبزیجات و گل ها
افزایش زیستگاه حیوانات خانگی
زیبایی و بهبود اطراف ساختمان
عدم فرسودگی و افزایش عمر پوشش بام به خاطر محافظت از آن در برابر تابش اشعه های مضر UV
دیوارهای سبز یا زنده (Green or living walls): دیوارهای زنده سبز دارای گیاهان خزنده یا رونده و سایر گیاهان هستند که در نمای بیرونی ساختمان رشد می کنند و به عنوان عایق عمل می کنند.
ارسال دیدگاه