بیوگرافی عباس دوران
سرلشکر خلبان عباس دوران در ۲۰ مهر ۱۳۲۹ خورشیدی در محله سردزک در شیراز دیده به جهان گشود.
پدرش محمد ابراهیم و مادرش ایران افراسیابی بودند. او دومین فرزند خانواده ای بود که هفت فرزند پسر و یک دختر داشت.
دوران کودکی، نوجوانی و جوانی عباس دوران در شیراز گذراند و پس از اخذ مدرک دیپلم در سال ۱۳۴۹ به خدمت سربازی رفت.
پس از پایان دورهٔ وظیفه، بهدلیل علاقه به یادگیری فن خلبانی در سال ۱۳۵۱ وارد دانشکدهٔ خلبانی نیروی هوایی شاهنشاهی ایران شد
و پس از طی دورهٔ مقدماتی پرواز در ایران، برای ادامهٔ تحصیل و فراگیری دورهٔ تکمیلی خلبانی به آمریکا اعزام شد.
وی با اخذ نشان و گواهینامه خلبانی از دانشکده خلبانی پایگاه نیروی هوایی کلمبوس به ایران بازگشت و با درجهٔ ستواندومی در پایگاه هوایی همدان مشغول به خدمت شد.
همسر وی «نرگس خاتون دلیری فرد» نام داشت. در زمان آخرین پروازش، پسرش امیررضا، دو سال و نیم سن داشت
بیشتر بخوانید:بیوگرافی شهید سپهبد علي صياد شيرازي
دوران جنگ تحمیلی
هنگامی که در ۱۳۵۸ خورشیدی تحرکاتی در مرزهای ایران از ناحیه دشمن به خصوص رژیم بعثی به وجود آمد، عباس دوران به عنوان یک خلبان کار آزموده و تیز پرواز از شغل خود دور بود اما خودش را به پایگاه شکاری رساند و در این ارتباط اظهار داشته بود: من با پول این ملت به خارج رفته ام… من آمده ام تا در صورت نیاز از این کشور در مقابل بیگانه دفاع کنم. به همین دلیل هم با تقاضای بازگشت او به خدمت و دفاع از کشور موافقت می شود
وقتی جنگ تحمیلی در روز ۳۱ شهریورماه ۱۳۵۹ آغاز شد در پست افسر خلبان شکاری و معاونت عملیاتی فرماندهی پایگاه سوم شکاری (شهید نوژه) انجام وظیفه میکرد. او در طول جنگ بیش از ۱۲۰ پرواز جنگی داشت.
وی در ۷ آذر ۱۳۵۹ و در جریان جنگ تحمیلی در عملیات مروارید، اسکله الامیه و البکر را غرق کرد. از آنجایی که بخش مهمی از صادرات نفت عراق از طریق این دو سکوی عظیم نفتی واقع در مصب اروندرود عملی میشد، با انهدام این سکوهای نفتی عملاً صادرات نفت عراق از طریق دریا قطع شد. وی همچنین یکی از افراد مؤثر و تأثیرگذار در عملیات فتحالمبین بود.
بیشتر بخوانید:زندگینامه دریا دار حبیبالله سیاری:
نحوه شهادت
صدام حسین پیش از جنگ و در اجلاس سران عدم تعهد در هاوانا، میزبانیِ بغداد را برای اجلاس بعدی گرفته بود تا ژست یک صلح طلب را به نمایش بگذارد. او با ترسو خواندن خلبانانِ ایرانی گفته بود: «هیچ خلبان ایرانی جرئت نزدیک شدن به آسمان بغداد برای برهم زدن اجلاس را ندارد.»
شهید عباس دوران برای جلوگیری از تشکیل کنفرانس سران غیر متعهدها در تاریخ ۲۰ تیرماه ۱۳۶۱ مأموریت داشت تا پایتخت عراق را ناامن کند. در ۳۰ تیرماه ۱۳۶۱ شش خلبان نیروی هوایی با سه فروند هواپیمای جنگنده برای این عملیات آماده شدند که یکی از آنها شهید دوران بود.
عملیات بغداد نام عملیات نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در خلال جنگ ایران و عراق در تاریخ ۳۰ تیرماه ۱۳۶۱ برفراز بغداد، پایتخت عراق، انجام شد. این عملیات با دو فروند فانتوم F-4E به منظور ناامن نشان دادن حریم هوایی بغداد با هدف جلوگیری از برگزاری اجلاسِ سرانِ جنبش عدم تعهد در بغداد انجام شد.
در سحرگاه ۳۱ تیر ۱۳۶۱ بر فراز حریم هوایی بغداد به پرواز درآمد و پالایشگاه الدوره در ضلع جنوبی بغداد را نشانه رفت. وی، تمامی بمبهای خود را بر روی پالایشگاه فرو ریخت، اما هواپیمایش در آسمان بغداد مورد اصابت موشکهای ضد هوایی ارتش عراق قرار گرفت. در حالی که کاظمیان، همراهش، با چتر نجات به بیرون پرید، وی با صرف نظر کردن از خروج اضطراری، هواپیمای فانتوم اف۴ صدمه دیدهٔ خود را که در آتش میسوخت، با هدف ناامن جلوه دادن شهر بغداد، به هتل محل برگزاری هفتمین دوره اجلاس سران جنبش غیرمتعهدها کوبید و مانع از برگزاری این اجلاس در کشور عراق شد. پیکر پاک وی، بیست سال بعد در30 تیر1381 پس از سالها دوری از وطن به همراه 569 تن دیگر از لاله های خونین دفاع مقدس، به ایران بازگشت و بر دوش ملت بزرگ ایران تشیع شد.
ارسال دیدگاه