بینظیر ترین متن و جملات عاشقانه برای همسر

به قلب ِمن تو با چشمت
تو هر دم می‌زنی تیشه
نکن با قلب ِ من بازی
مگه داریم؟ مگه میشه؟

دوست داشتن تو
نه فعل ماضی ست
نه یک حال ساده!
دوست داشتنت
تنها نسخه‌ایست که قلبم
برای ادامه این زندگی تجویز کرده است!

بی‌کرانه دریای احساسم را به بغض ابر‌های زمستانی سپردم تا در پهنای آسمان عشق هر قطره محبتم را با برفی سپید بر بالین شب‌هایت بباراند.

پاهایت را بگذار اینجا… درست روی قلبم. ببخش مرا، چیز دیگری نداشتم که فرش قدومت کنم. آهسته قدم بردار اینجا تارو پود این فرش قرمز پر از گل احساسم است.

دستانم شاید، اما دلم نمی‌رود به نوشتن. این کلمات به هم دوخته شده کجا، احساسات من کجا؟ این بار نخوانده مرا بفهم.

حضور تو برای من کافی است که احساس عشق و محبت کنم. میدونم که همه چی درست میشه. چون من تو رو کنار خودم دارم. برای اینکه پیش من هستی، سپاسگزارم.

همان طور که خداوند تو را انتخاب کرد که یک عشق واقعی و نیمه بهتر من باشی، من عمیقاً تو را دوستت دارم.

وقتی تند تند غر می‌زنم و تو سکوت می‌کنی. بعد سرمو میارم بالا و تو فقط نگام می‌کنی و می‌گی : «ای جونم قیافشو»، بعد هر دو می‌خندیم؛ همون لحظه است که تو دلم می‌گم:«خدایا: هیچوقت ازم نگیرش».

اگر تو یک درخت باشی، من خاک ریشه‌ات می‌شوم. اگر تو ساحل باشی، من رودخانه خواهم شد. اگر تو زنبور باشی، من یک گل خواهم شد. دوستت دارم همسر مهربانم.

تمام آن چیزی که درباره‌ی تو در سرم هست ده‌ها کتاب می‌شود اما تمام چیزی که در دلم هست، فقط دو کلمه است: «دوستت دارم».

نبینمت که غریبی بیا در آغوشم
کدام خانه سزاوار توست جز وطنت؟

گرفتم شاخه دستت
تنت را من تکان دادم
که ریزد از لبت چیزی
عزیزم فصل شاتوت است

خسته‌تر از آنم که لیوانی چای آرامم کند. آغوش گرم ترا می‌خواهم در جنگلی ناشناس وقتی که آسمان از لا‌به‌لای شاخه‌ها سرک می‌کشد.

نزدیک‌تر بیا. چشمانت را به چشمانم بدوز. لب‌هایت را به لب‌هایم نزدیک کن. بگذار گرمی نفس‌هامان را چنان با عریانی واژه‌های شعر درآمیزیم که همه بدانند عاشق شده‌ایم!

تمام ِ آرزوهایم را لابلای موهایت می‌بافم. بی انصاف موهایت را به باد نده.

هر روز که با تو باشم می‌فهمم که چقدر خوش شانسم که تو شب را در آغوش من می‌گذرانی.

فوت نکن چای خودت را، من حسودی می‌کنم. در گمانم با هوا هم بوسه بازی می‌کنی.

گاهی بی دلیل بد باش. می‌ترسم چشم بخوریم آنقدر که با هم خوبیم.

حرف‌های عاشقانه را بگذار برای بعد. امشب دلم گرفته. دست‌هایت را باز کن.

بانو! دست‌های ظریفت را رج به رج روی واژه‌هایم بکش. این شعر دست بافت ِ توست.

تنها تو که باشی کنار من، دلم قرص است. اصلا تمام قرص‌ها جز «تو» ضرر دارند.

در پیوندِ ازدواج قرار نیست دو نفر به هم برسند، قرار است با هم به «خدا» برسند.

تو که می‌آیی، پنجره‌ای باز می‌شود، پرده بی رنگ دلتنگی کنار می‌رود. آرام میان جانم خانه می‌کنی.

نفس کشیدن را دوست دارم گاهی. گاهش را فقط تو می‌دانی.

بیا تا برایت عاشقانه دیوانگی کنم. وقتی که ناز کنی و من نوازشت کنم. اخم کنی و بخندانمت. بهانه بگیری و من دستپاچه شوم که چگونه آرامت کنم.

گرمای حضورت برف را هم آب می‌کند. امسال زمستان نخواهم داشت در کنار تو!

فرقی نمی‌کند که اتاق بوی بهار نارنج گرفته باشد یا عطرِ ریحان و لیمو. این عشق را تو دم کرده‌ای.

خیلی دوستت دارم. چون تو کسی هستی که همیشه برام خیلی اهمیت داره. دوستت دارم گل من.

در زندگی، من یک عشق خاص دارم: عشق بی‌قید و شرط به تو. از اینکه با من هستی متشکرم.

تو تنها عشق من هستی، و برای همیشه خواهی بود. عشق من به تو بی‌پایان خواهد بود.

نه برای زیبایی، شهوت و پول، بلکه ازدواج ما صداقت را نشان می‌دهد، محبت، محبت و محبت را. دوستت دارم.

کسی رو دوست دارم که آنقدر برایم کسی است که نگاهم دیگر دنبال کسی نیست.

کافیست تو را با نام بخوانم، تا ببینی «لکنت»، عاشقانه‌ترین لهجه‌هاست و چگونه لرزش لب‌های من، دنیا را به حاشیه می‌برد.

دلتنگم از این قاب‌های مضحک بی روح، لبخندهای خشک، احوال پرسی‌های معمولی. چشمان من، تصویری از جنس تو می‌خواهد.

قندان خانه را پُر کردم از حرف‌هایت. تو که می‌دانی من چای را تلخ دوست ندارم. هوس فنجانی دیگر کرده‌ام…

دستی ناب و دست نخورده در میان دست‌هایت. پایی که همپای تو باشد. قلبی که برای تو بتپد. چشمی که تو را ببیند. ذهنی که درگیر تو باشد و لب‌هایی که نام تو را تلاوت کند. همه اینها که باشد، تمام کائنات پیش چشمانت ناپدید می‌شود. در خلسه‌ای شیرین و شورانگیز فرو می‌روی، زمان ثبت می‌شود: خوشبختی.

برایت از خودت می‌نویسم. از تو که هستی و بودنت، ماندن این روح را در جسمم تضمین می‌کند.
برایت از خودم می‌نویسم، از خودم که کودکانه پا میکوبم بر زمین در طلب آغوش تو.
برایت از سکوت و فریاد‌ها می‌نویسم، سکوت به وقت دلتنگی و فریاد به وقت سکوت.
می نویسم از گرمی دستانت که به خواب برد، کابوس‌های بی وقفه‌ام.
تنها برایت از عشق می‌نویسم، چرا که نمی‌گنجد عشقت در فهم واژه‌هایم…

تخت برای اتفاق‌های عاشقانه کوچک است. من بوسه‌ای را می‌شناسم که باید به خیابان رفت و آن را از دنج‌ترین کنج کوچه‌ها دزدید.
شهر برای اتفاق‌های عاشقانه کوچک است. من دریایی را می‌شناسم که عمقش به اندازه جیب‌های ماست.
من فکر می‌کنم دنیا برای اتفاق‌های عاشقانه کوچک است.

سالهاست کنار همیم. یادت هست؟ گاهی زندگی را از چهارچوب نگاه تو می‌دیدم. چه زیبا بود دنیای پیش چشمانت. روزگارانی داشتیم زیبا، شیرین و گاهی هم تلخ. حسرت هیچ کدام را نمی‌خورم جز آن شب بارانی که حسابش از کل زندگیمان جداست.

تو بهترین چیزی هستی که تا حالا برای من اتفاق‌ افتاده. تو برای همیشه در قلب منی. اغلب اوقات، مغزم ممکن است گول بخورد، اما می‌دانم که قلب من نمی‌تواند گول بخورد. می‌خواهم به تو اطمینان بدهم که دوری من از تو نمی‌تواند عشق من به تو را ضعیف کند.

وقتی تو باشی زندگی برایم زیباست، عاشقی برایم با معناست.
وقتی تو باشی قلبم بی آرزوست،‌ ای تنها آرزوی من در لحظه‌های تنهایی.
وقتی تو عزیز دلم باشی، همدمم باشی، سر پناهم باشی، طلوع آفتاب برایم آغاز یک روز پر خاطره دیگر با تو است.
تو هستی، برای من هستی، تا آخرش همه هستی‌ام هستی.
حالا من هستم و یک عشق پاک در قلبم.
وقتی تو باشی، عشق در وجودم همیشه زنده است، می‌تپد قلبم تنها برای تو و می‌گذرد لحظه‌ها به یاد تو و می‌ماند برای همیشه یک عشق جاودانه در قلب‌هایمان.
وقتی تو گل من باشی، باغچه خشک قلبم بهاری می‌شود، این دل از عطر و بوی تو پر از محبت و صفا می‌شود.
وقتی تو عشق من باشی، این چشم‌ها برای دیدن تو بی قرار و بی تاب می‌شود، حضور تو در کنارم تنها آرزو می‌شود.
وقتی تو همدمم باشی، دیگر تنهایی با من بیگانه می‌شود، غم و غصه‌های دنیا در قلبم فراری می‌شوند.
تو عزیز دلم باشی، عشقم باشی، دنیا برایمان بهشت همیشگی می‌شود.
وقتی تو همه زندگی‌ام باشی، این دل فدای قلب مهربانت می‌شود، چشم‌هایم همیشه منتظر دیدن چهره ماهت می‌شود.
وقتی تو باشی، من نیز هستم، زیرا تو درون قلبم هستی. پس با من باش ‌ای عشق جاودانه‌ام.
بیا تا با هم بخوانیم ترانه عاشقانه‌ام را که برای تو سروده‌ام.

منبع:ستاره