ویکتور ماری هوگو (۲۶ فوریه ۱۸۰۲ – ۲۲ مه ۱۸۸۵)، شاعر، داستان‌نویس، و نمایشنامه‌نویس فرانسوی بود که در سبک رومانتیسم فعالیت می‌کرد. او یکی از برجسته‌ترین نویسندگان فرانسه بوده و آثارش به بسیاری از اندیشه‌های سیاسی و هنری زمان خود اشاره می‌کنند. آثار هوگو، بازگو کنندهٔ تاریخ معاصر فرانسه بوده و از معروف‌ترین آثار او می‌توان به “بینوایان”، “گوژپشت نتردام”، “کارگران دریا”، “کلیسای نوتردام پاریس”، “مردی که می‌خندد” و “آخرین روز یک محکوم” اشاره کرد. در خارج از فرانسه، آثار “بینوایان” و “گوژپشت نتردام” به عنوان مشهورترین آثار هوگو شناخته می‌شوند، در حالی که در فرانسه، او بیشتر به خاطر مجموعه اشعارش شناخته می‌شود.
او پسر جوزف لئوپولد سیگیسبرت هوگو، افسر ارتش ناپلئون و سوفی تربوشه، سلطنتی کاتولیک بود. در دوران کودکی او دوران هرج و مرج و تحولات سیاسی بود. دو سال پس از تولد او ناپلئون به قدرت رسید و پدرش از حامیان بزرگ امپراتور بود. برعکس، مادرش دیدگاه‌های سیاسی و مذهبی مخالف همسرش داشت و سفرهای دائمی ناشی از شغل او شکاف در ازدواج آنها را عمیق‌تر کرد. سوفی به طور موقت از شوهرش جدا شد و با فرزندانش به پاریس رفت.
تحصیلات ویکتور هوگو
هوگو بین سالهای 1815 تا 1818 در رشته حقوق تحصیل کرد، اگرچه هرگز خود را متعهد به فعالیت‌های حقوقی نکرد.
مادر ویکتور هوگو حامی او بود
هوگو با تشویق مادرش وارد حرفه ادبیات شد.اشعار و داستان های اولیه هوگو که تحت مراقبت مادرش بزرگ شد، منعکس کننده اعتقاد راسخ مادرش به سلطنت و ایمان کاتولیک است. با این حال، وقایع قبل از انقلاب فرانسه در سال 1848 دیدگاه او را به شدت تغییر داد. او یکی از طرفداران قوی تفکر آزاد و جمهوری خواهی شد. هوگو سال های نوجوانی خود را با نوشتن تراژدی منظوم و شعر سپری کرد. در سال 1819، او و برادرش نشریه ای به نام Conservateur Littéraire را تأسیس کردند. چند سال بعد او مجموعه ای از اشعار را با عنوان Odes et Poésies Diverses منتشر کرد که از لویی هجدهم مستمری سلطنتی برای او به ارمغان آورد. تا زمان انتشار قصیده‌ها و تصنیف‌ها، نه تنها روان شعر او مورد قدردانی قرار گرفت، بلکه او به دلیل مهارت غزل‌آلودش در قد و قامت او رشد کرد. با آشنایی با نویسندگان لیبرال، موضع سیاسی او متزلزل شد. او به زودی به بی عدالتی های رژیم سلطنتی پی برد و به نفع جمهوری خواهی نوشت.
همسر وفرزندان ویکتور هوگو
او در سال 1822 با دوست و معشوق دوران کودکی خود آدل فوچر ازدواج کرد.ویکتور هوگو، سه پسر و دو دختر داشت. دختر بزرگ او لئوپولدین هوگو در ۱۸۲۴ به دنیا آمد و در ۱۹ سالگی به همراه شوهر وفادارش و بچه‌ای که هنوز به دنیا نیامده بود در حادثهٔ قایق‌سواری در رودخانهٔ سن غرق شد. دختر کوچک او، آدل هوگو در پی عشق نافرجام به یک افسر ارتش نیروی دریایی بریتانیا به بیماری روانی دچار شد. سالهای آخر او تا حد زیادی غم انگیز بود. او دو پسرش را بین سالهای 1871 و 1873 از دست داد.
رومانهای معروف ویکتور هوگو
اولین رمان خود به نام Han d’Islande را منتشر کرد. قبلاً به صورت ناشناس در قالب چهار جلد جیبی منتشر شده بود. اندکی بعد، این کتاب به زبان های انگلیسی و نروژی ترجمه شد.
دومین رمان او باگ-جارگال در سال 1926 منتشر شد که داستان دوستی یک افسر ارتش فرانسه و یک شاهزاده آفریقایی برده شده را روایت می کند. هوگو همانند نویسندگان جوان عصر خود، در جریان جنبش رمانتیسم قرن نوزدهم، بسیار از مشهورترین شخصیت ادبی، فرانسوا رنه دو شاتوبریان الهام گرفت.
او آرزو داشت که شبیه بت خود شود و در جریان جنبش ادبی پیش رفت. در اواخر دهه 1820 او شروع به تولید آثار بالغ تری از جمله Le Dernier jour d’un condamné کرد. این وجدان اجتماعی حاد او را منعکس می کند که بعدها بر دیگر شخصیت های برجسته ادبی از جمله فئودور داستایوفسکی، آلبر کامو و چارلز دیکنز تأثیر گذاشت.
در سال 1831، یکی از آثار مهم هوگو، نوتردام دو پاریس، ظاهر شد. داستان تلخ در قرن پانزدهم پاریس و در کلیسای نوتردام متمرکز است. این رمان عاشقانه و گوتیک فرانسوی پس از انتشار به موفقیت فوری دست یافت و مقامات مربوطه را برای بازگرداندن زیبایی کلیسای نوتردام مجرم کرد.
پس از آن، هوگو شروع به کار بر روی آثار اصلی داستانی کرد که بر وضعیت اسفبار فرانسه و بی عدالتی های اجتماعی که مردم با آن روبه رو بودند، متعلق به طبقه پایین جامعه بود. هفده سال طول کشید تا شاهکاری مانند بدبخت هادر سال (1862) شناخته و منتشر شود. این یک نقطه عطف در تاریخ فرانسه برای پرداختن به مسائل خاصی شد که بعداً در مجلس ملی فرانسه مطرح شد.
رمانها ویکتور هوگو
بینوایان گوژپشت نتردام آخرین روزهای یک محکوم به اعدام رنجبران دریا کلود ولگرد مردی که می‌خندد نود و سه ریبلاس برگ‌های خزان روح انسان نغمات شفق کارگران دریا
ویکتور هوگو عقیده داشت که شاعر دو وظیفه دارد:
۱- بازتاب دادن عواطف و احساسات جهانی به وسیله آشکار ساختن احساسات خود و به هم پیوستن صدای نسل بشر، طبیعت و تاریخ
۲- آموزش دادن و راهنمایی کردن خواننده.
آثار ویکتور هوگو را به طور کلی، می توان در پنج دسته مرور کرد:
آثار آغاز نوجوانی شعرها نمایشنامه رمانها مجموعه ای از نامه ها ، خاطرات، نقدها و مقالات ادبی و سیاسی.
مرگ ویکتور هوگو
در سال 1878، او دچار احتقان مغزی شد. هوگو و معشوقه اش، ژولیت، تا پایان عمر در پاریس به زندگی خود ادامه دادند. خیابانی که او در آن زندگی می کرد به مناسبت هشتادمین سالگرد تولد او در سال 1882 به خیابان ویکتور هوگو تغییر نام داد در سال 1885، ویکتور هوگو در سن 83 سالگی بر اثر ذات الریه درگذشت.
ارسال دیدگاه