بیماریهای آمیزشی(بیماری های مقاربتی)
بیماریهای آمیزشی یا عفونت‌های منتقله آمیزشی (STD) یا (VD) نامی کلی برای بیماریهای گوناگونی است که از طریق انواع روش‌های آمیزش جنسی (آمیزش جنسی دهانی، مهبلی، مقعدی) انتقال پیدا می‌کنند. بعضی از این بیماری‌ها از راههای غیر جنسی نیز منتقل می‌شوند، از طریق سوزن مشترک در معتادان به مواد مخدر تزریقی یا در زایمان و شیردهی. برخی از این بیماری‌ها علایم و نشانه دارند و برخی نشانه‌ای نداشته و مدتی نهفته می‌مانند اما به دیگران منتقل می‌شوند.
بیماری های مقاربتی مختلفی وجود دارد ، برخی از آنها شامل
1. HIV / AIDS
HIV می تواند به سیستم ایمنی بدن آسیب رسانده و باعث افزایش ابتلا به ویروس ها یا باکتری های دیگر و برخی سرطان ها را افزایش دهد
راه هایی انتقال: ارتباط جنسی، تزریق خون آلوده، و همچنین انتقال بیماری از مادر آلوده به جنین در طول زمان بارداری، وضع حمل و یا شیر دادن به نوزاد.
2. ویروس HPV یا Human Papillomavirus
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ویروسی است که می تواند از طریق تماس پوست به پوست یا رابطه جنسی از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود.
شایعترین علامت HPV ، زگیل در دستگاه تناسلی ، دهان یا گلو است.
3. سفلیس
سفلیس نوعی عفونت مقاربتی (STI) است که توسط نوعی باکتری معروف به ترپونما پالیدوم ایجاد می شود.
راه هایی انتقال: ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی و یا از طریق لمس کردن قسمت های عفونی
4. سوزاک
سوزاک یکی دیگر از بیماریهای مقاربتی باکتریایی است.
راه هایی انتقال: از طریق ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی و همچنین از طریق مادر آلوده به فرزند در هنگام بارداری
5.کلامیدیا (Chlamydia)
نوع خاصی از باکتری ها باعث بیماری آمیزشی به نام کلامیدیا می شوند. بسیاری از افراد مبتلا به کلامیدیا علائم ندارند.
راه های انتقال: ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی
بیماریهای آمیزشی
علائم بیماری های مقاربتی در مردان
-احساس درد در هنگام ادرار یا رابطه جنسی
-آلت تناسلی مرد زخم ، برجستگی در بیضه ها ، مقعد ، باسن ، ران ها یا دهان
-در آلت تناسلی مرد ترشح یا خونریزی غیرمعمول به وجود می آید
-بیضه های دردناک یا متورم
بیماریهای مقاربتی
علائم بیماری های مقاربتی در زنان
1. خارش در واژن
بیماری های مقاربتی ، همانطور که از نام آن مشخص است ، از طریق تماس جنسی یا مقعدی منتقل می شود. بنابراین یکی از علائم اصلی بروز آنها در زنان ، خارش مداوم ناخوشایند در واژن است.
2. ترشحات غیرمعمول و بیش از حد
ترخیص در زنان طبیعی و یک واقعیت پذیرفته شده است. با این حال ، در صورت ابتلا به بیماری مقاربتی ، احتمال ترشح غیرمعمول و بیش از حد وجود دارد.
3. درد
احساس درد در ناحیه لگن و شکم از علائم رایج بیماری های مقاربتی است. این درد از خفیف تا گاهی آزار دهنده است.
4-احساس درد حین برقراری رابطه جنسی
این علامت اغلب نادیده گرفته می شود. اما درد شکم یا لگن می تواند علامت بیماری التهاب لگن (PID) باشد. در اغلب موارد علت این بیماری عفونت پیشرفته سوزاک یا کلامیدیا است.
5-تغییر در ادرار
احساس درد یا سوزش هنگام ادرار، تکرر ادرار یا وجود خون در ادرار می تواند نشان دهنده بیماری مقاربتی باشد.
بیماریهای آمیزشی
اقدامات پیشگیرانه برای کاهش احتمال ابتلا به بیماری های مقاربتی
1. چک آپ روزانه
در صورت فعال بودن از نظر جنسی ، مراجعه به پزشک و انجام آزمایشاتی که شروع بیماریهای مقاربتی را تعیین می کند ، مهم است. برای خانم ها توصیه می شود به طور مرتب آزمایش پاپ انجام دهند و در صورت نیاز ، اقدام به واکسیناسیون ویروس پاپیلومای انسانی کنند.
2. اطمینان حاصل کنید که همسرتان کاندوم پوشیده است
هر چقدر هم که عاشق همسرتان باشید ، اطمینان حاصل کنید که او هنگام داشتن رابطه جنسی از کاندوم استفاده می کند. کاندوم شما را نه تنها در برابر رابطه جنسی واژینال بلکه در برابر عواقب احتمالی رابطه دهانی محافظت می کند.
3. با شریک زندگی خود ارتباط برقرار کنید
ضروری است که در مورد نگرانی های خود با شریک زندگی خود ارتباط برقرار کنید. در عین حال هنگام مراجعه به پزشک با او صادق باشید. اگر می خواهید به درستی درمان شوید ، صادقانه و جدی آنچه را می ترسید به پزشک بگویید.
بیماریهای آمیزشی
نکته:
توجه داشته باشید که اسپرم کش، قرص ضد بارداری و سایر روش‌های جلوگیری از بارداری مانع از حاملگی می‌شود، اما دربرابر بیماری مقاربتی مصونیتی ایجاد نمی کند.
چگونه می‌توان از ابتلا به بیماریهای مقاربتی پیشگیری کرد؟
رعایت بهداشت در روابط جنسی وپرهیز از رفتارهای جنسی پرخطر،متعهد بودن به همسر وشریک جنسی خود ، وپرهیز از روابط جنسی با شرکای جنسی متعدد، استفاده از کاندوم، شستشوی و خشک کردن دستگاه تناسلی، ادرار کردن بعد از تماس جنسی، شستشو و انتخاب لباس زیر مناسب از جمله راههای پیشگیری از این بیماری‌ها هستند.
اقدامات لازم پس از تشخیص بیماری مقاربتی
زود برنامه درمانی را که دکترتان برایتان تجویز کرده شروع کنید.
باه همسر و شریک جنسی خوداطلاع دهید که به درمان نیاز دارند.
تا زمانی که پزشک تایید نکرده است و عفونت برطرف نشده از برقراری رابطه جنسی بپرهیزید.
درصورت عفونت ویروسی، درصورت لزوم تا زمانی که شریکتان از داروی ضد ویروس استفاده کند صبر کنید تا خطر سرایت بیماری به او کاهش یابد. پزشک مدت زمان مناسب را به شما اطلاع می دهد.
ارسال دیدگاه