حکایت فردی در نیشابور از باب سوم کتاب بوستان است ، سعدی در این شعر درباره اینکه کسی بدون تلاش به اهدافش نمیرسد سخن گفته است.
یکی در نشابور دانی چه گفت/چو فرزندش از فرض خفتن بخفت؟
توقع مدار ای پسر گر کسی/که بی سعی هرگز به جایی رسی
سمیلان چو می بر نگیرد قدم/وجودی است بی منفعت چون عدم
طمع دار سود و بترس از زیان/که بی بهره باشند فارغ زیان
ارسال دیدگاه