بیماری ویتیلیگو چیست؟

ویتیلیگو چیست؟

بیماری ویتیلیگو  یک بیماری پوستی است که باعث می شود پوست شما رنگ یا رنگدانه خود را از دست بدهد. این باعث می شود پوست شما روشن تر از رنگ طبیعی پوست شما به نظر برسد یا سفید شود

ویتیلیگو باعث از بین رفتن رنگ یا رنگدانه پوست شما می شود. نواحی صاف و سفید یا روشن به نام ماکول یا لکه روی پوست شما ظاهر می شود.

معمولاً روی دست‌ها، ساعد، پاها و صورت شما شروع می‌شود. در سراسر جهان، حدود 1 درصد از جمعیت به ویتیلیگو مبتلا هستند. درمان ضروری نیست، اما اگر تغییرات رنگ پوست خود را دوست ندارید، در دسترس است.

بیماری ویتیلیگو

ویتیلیگو چه کسانی را مبتلا می کند؟

ویتیلیگو همه نژادها و جنس ها را به یک اندازه درگیر می کند. در افرادی که رنگ پوست تیره تر دارند بیشتر قابل مشاهده است. اگرچه ویتیلیگو می تواند در هر فردی در هر سنی ایجاد شود، لکه های لکه زرد یا لکه ها معمولاً قبل از 30 سالگی آشکار می شوند.

اگر شرایط خود ایمنی خاصی دارید، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به ویتیلیگو باشید:

بیماری آدیسون
کم خونی.
دیابت (نوع 1).
لوپوس.
پسوریازیس.
روماتیسم مفصلی.
بیماری تیرویید.

ویتیلیگو چگونه شروع و پیشرفت می کند؟

ویتیلیگو معمولاً با چند لکه سفید کوچک یا تکه‌های کوچک شروع می‌شود که ممکن است به تدریج در بدن شما پخش شوند. ویتیلیگو معمولاً روی دست‌ها، ساعد، پاها و صورت شما شروع می‌شود، اما می‌تواند در هر قسمتی از بدن، از جمله غشاهای مخاطی شما (پوشش مرطوب دهان، بینی، ناحیه تناسلی و رکتوم)، چشم‌ها و گوش‌های داخلی ایجاد شود.

گاهی اوقات، لکه های بزرگتر به گسترش و گسترش ادامه می دهند، اما معمولاً سال ها در یک مکان باقی می مانند. مکان ماکول های کوچکتر با گذشت زمان تغییر می کند و تغییر می کند، زیرا مناطق خاصی از پوست رنگدانه خود را از دست می دهند و دوباره به دست می آورند.

میزان پوست آسیب دیده برای هر فردی که مبتلا به ویتیلیگو تشخیص داده می شود متفاوت است. برخی از افراد چند ناحیه بدون رنگدانه را تجربه می کنند، در حالی که برخی دیگر از دست دادن گسترده رنگ پوست را تجربه می کنند.

بیماری ویتیلیگو

انواع ویتیلیگو عبارتند از:

عمومی: این شایع ترین نوع ویتیلیگو است که باعث می شود ماکول ها در نقاط مختلف بدن ظاهر شوند.

سگمنتال: این نوع فقط یک طرف بدن یا یک ناحیه مانند دست ها یا صورت شما را تحت تاثیر قرار می دهد.

مخاطی: ویتیلیگوی مخاطی بر غشاهای مخاطی دهان و/یا اندام تناسلی شما تأثیر می گذارد.

کانونی: ویتیلیگوی کانونی نوع نادری است که در آن لکه‌های زرد در ناحیه کوچکی رشد می‌کنند و در طول یک تا دو سال با الگوی خاصی گسترش نمی‌یابند.

Trichome: این نوع باعث ایجاد سیاهی با مرکز سفید یا بی رنگ، سپس ناحیه ای با رنگدانه روشن تر و ناحیه ای از رنگ طبیعی پوست شما می شود.

جهانی: این نوع نادر ویتیلیگو باعث می شود بیش از 80 درصد پوست شما رنگدانه نداشته باشد.

علائم و نشانه های ویتیلیگو عبارتند از:

لکه های پوست یا غشاهای مخاطی که رنگ خود را از دست می دهند. اینها می توانند سفید یا روشن تر از رنگ طبیعی پوست شما به نظر برسند.
تکه های مو روی بدن شما نقره ای، خاکستری یا سفید می شوند.

علائم می تواند خفیف باشد و فقط ناحیه کوچکی از بدن شما را درگیر کند یا شدید باشد و ناحیه بزرگی از پوست شما را تحت تاثیر قرار دهد. برخی از افراد مبتلا به ویتیلیگو قبل از شروع دپیگمانتاسیون دچار خارش پوست می شوند.

کجا علائم ویتیلیگو را خواهم داشت؟

علائم ویتیلیگو می تواند در هر نقطه از پوست بدن شما ظاهر شود. رایج ترین مکان هایی که علائم ویتیلیگو را نشان می دهند عبارتند از:

دست ها.
پا.
اسلحه.
صورت.
غشاهای مخاطی (داخل دهان، لب ها و بینی).
اندام تناسلی (آلت تناسلی)

بیماری ویتیلیگو

چه چیزی باعث ویتیلیگو می شود؟

کمبود رنگدانه در پوست شما (ملانین) باعث ویتیلیگو می شود. دلیل این اتفاق ناشناخته است. تحقیقات نشان می دهد که ویتیلیگو می تواند نتیجه موارد زیر باشد:

یک وضعیت خودایمنی: سیستم ایمنی شما سلول های سالم (ملانوسیت ها) را به عنوان مهاجمان خارجی مانند باکتری هایی که می توانند به بدن شما آسیب برسانند اشتباه می گیرد. این باعث می شود که سیستم ایمنی شما بیش از حد واکنش نشان دهد و آنتی بادی هایی برای از بین بردن ملانوسیت های شما تولید کند.

تغییرات ژنتیکی: یک جهش ژنتیکی یا تغییر در DNA بدن شما می تواند بر عملکرد ملانوسیت های شما تأثیر بگذارد. بیش از 30 ژن وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به ویتیلیگو را افزایش دهد.

استرس: میزان رنگدانه‌ای که سلول‌های ملانوسیت شما تولید می‌کنند ممکن است تغییر کند اگر استرس عاطفی مکرر یا استرس فیزیکی را روی بدن خود تجربه کنید، به خصوص پس از آسیب.

محرک های محیطی: عواملی مانند اشعه ماوراء بنفش و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی می توانند بر عملکرد سلول های ملانوسیت شما تأثیر بگذارند.

آیا ویتیلیگو عوارضی ایجاد می کند؟

اگرچه ویتیلیگو عمدتاً یک بیماری زیبایی است، اما ویتیلیگو ممکن است باعث موارد زیر شود:

پوست حساس: لکه ها و لکه ها فاقد ملانوسیت هستند، بنابراین پوست شما نسبت به بقیه پوست شما نسبت به نور خورشید حساس تر است. این می تواند باعث شود پوست شما به جای برنزه شدن سریع بسوزد.

ناهنجاری های چشمی: افراد مبتلا به ویتیلیگو ممکن است برخی ناهنجاری ها را در شبکیه چشم (لایه داخلی چشم شما که حاوی سلول های حساس به نور است) و مقداری تغییر رنگ در عنبیه (قسمت رنگی چشم) داشته باشند. در برخی موارد، التهاب شبکیه یا عنبیه وجود دارد، اما بینایی معمولاً تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد.

استعداد ابتلا به شرایط خودایمنی: افراد مبتلا به ویتیلیگو ممکن است بیشتر به سایر شرایط خود ایمنی مبتلا شوند که بر عملکرد سیستم ایمنی بدن آنها تأثیر می گذارد. بیماری های خودایمنی رایج عبارتند از کم کاری تیروئید، دیابت و کم خونی.

چالش های عاطفی: افراد مبتلا به ویتیلیگو ممکن است از ظاهر پوست خود احساس خجالت کنند. برخی از افرادی که مبتلا به ویتیلیگو تشخیص داده شده اند، اعتماد به نفس پایینی دارند. این می تواند باعث اضطراب یا افسردگی شود و باعث شود کسی بخواهد خود را منزوی کند یا از موقعیت های اجتماعی دوری کند.

بیماری ویتیلیگو

ویتیلیگو چگونه درمان می شود؟

درمان ویتیلیگو ضروری نیست، زیرا این بیماری برای بدن شما مضر نیست و فقط جنبه زیبایی دارد. اگر مبتلا به ویتیلیگوی گسترده هستید یا علائم جسمی‌تان بر سلامت عاطفی شما تأثیر می‌گذارد، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند به شما کمک کند تا یک گزینه درمانی برای ایجاد یک رنگ پوست یکنواخت با بازگرداندن رنگ (رنگدانه مجدد) یا از بین بردن رنگ باقی‌مانده (رنگ‌دانه‌زدایی) در پوست خود پیدا کنید. . درمان های رایج برای ویتیلیگو عبارتند از:

داروها
نور درمانی
درمان دپیگمانتاسیون
عمل جراحی.
مشاوره.