چکیده بیوگرافی مهستی
اسم اصلی مهستی: افتخار دده بالا
نام مستعار: مهستی
متولد: ۲۵ آبان ۱۳۲۵
محل تولد: تهران- ایران
درگذشت: ۴ تیر ۱۳۸۶(سانتا روزا، آمریکا)
علت درگذشت: سرطان روده بزرک
سبکها: سنتی ایرانی، پاپ ایرانی
حرفه: خواننده
مدت کار: از ۱۳۴۲ تا ۱۳۸۶
همسرها: کوروس ناظمیان ، بهرام سنندجی
فرزند: سحر
مهستی خواننده معروف ایرانی که بود
افتخار دَدِهبالا، که با نام هنری “مهستی” شناخته میشد (۲۵ آبان ۱۳۲۵ – ۴ تیر ۱۳۸۶)، یک خوانندهٔ مشهور ایرانی در سبکهای موسیقی سنتی و پاپ بود. او در طول بیش از چهار دهه فعالیت بیش از ۲۰۰ ترانه اجرا کرد. صدای مهستی دارای گسترهٔ متزوسوپرانو بود. او ابتدا توسط اکبر گلپایگانی کشف شد و در ۱۸ سالگی با پرویز یاحقی آشنا شد. در سن ۲۰ سالگی، اولین اجرای خود را با نام «آنکه دلم را برده خدایا» (گلهای رنگارنگ شماره ۴۲۰) منتشر کرد که در مقام شوشتری اجرا شده بود.
قبل از انقلاب ۱۳۵۷، مهستی از ایران خارج شد و به لندن و سپس به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد و در شهر سانتا روزا زندگی میکرد تا زمان درگذشتش. بیشتر آثاری که او پس از انقلاب اجرا کرد، در قالب ترانههای پاپ، سنتی و مردمی بودند. هایده، خواهر کوچکتر مهستی، نیز یک خوانندهٔ ایرانی بود.
زندگی نامه مهستی
مهستی در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۲۵ در خیابان ایران (خیابان عینالدوله) تهران به دنیا آمد. پدرش، محمد ددهبالا، از روستای ددهبالا شهر تبریز بود و مادرش از خانوادهای ثروتمند در رشت بود. او خواهری به نام هایده داشت که یکی از خوانندگان مشهور ایرانی بود. استعداد خوانندگی او توسط پرویز یاحقی در نوجوانی کشف شد. یاحقی بهطور اتفاقی صدای او را در یکی از نشستها شنید و بسیار به آوازش علاقهمند شد، او را به خوانندگی و موسیقی تشویق کرد. اکبر گلپایگانی در مصاحبهای اشاره کرد که هایده و مهستی را آموزش داده و سپس به آهنگسازان معرفی کرده است. هایده از مهستی بزرگتر بود، اما مهستی بهدلیل تجرد، زودتر از خواهرش وارد دنیای هنر شد. وی نام هنری خود را از مهستی گنجوی، شاعر مشهور ایرانی، گرفت.
مهستی در سن ۱۹ سالگی در برنامهٔ گلها شمارهٔ ۴۲۰ با خواندن ترانهای به نام “آن که دلم را برده خدایا”، ساختهٔ بیژن ترقی، شروع به فعالیت کرد. اما در طول زمان و با توجه به علاقهمندی عمومی به موسیقی پاپ، بهویژه پس از انقلاب ۱۳۵۷، آهنگهایی نیز در این سبک اجرا کرد. اولین آهنگ پاپی که اجرا کرد، ترانهای به نام “بچه نشو ای دل” ساختهٔ جهانبخش پازوکی بود.
پیش از انقلاب، همسر اول مهستی پس از مدتی زندگی با او، عاشق خوانندهٔ کوچهبازاری به نام فیروزه شد و از او جدا شد. این ماجرا باعث غمگینی شدید مهستی شد و او ترانههایی مثل “بیا خونه”، “بازیچه” و “سرانجام دلقک” را که به کورس ناظمیان، همسر اولش اشاره داشت، خواند. پس از این اتفاق، او با همسر دومش ازدواج کرد. اما همین ازدواج نیز به جدایی انجامید. بعد از این دو جدایی، مهستی تصمیم گرفت تا تنها زندگی کند و با مادرش در تهران زندگی کند. او از دختر خود سحر دو فرزند دختر به نامهای ناتاشا و ناتالی داشت.
در سال ۲۰۰۵، آکادمی جهانی هنر، ادبیات و رسانه به مهستی به خاطر بیش از ۴۰ سال فعالیت در زمینهٔ موسیقی سنتی، مردمی و پاپ ایرانی، نشان شیر طلایی اهدا کرد. او حدود چهل آلبوم منتشر کرده و با مشارکت در کارهای عامالمنفعه و برخورد صمیمانه با مردم در کنسرتها، علاقهٔ مردم را به خود جلب کرده بود. به همین دلیل، نسلهای بعدی همچنان به آثار و ترانههای او علاقهمند هستند و از آنها استقبال میکنند.
عکس مهستی در جوانی
اصالت پدر و مادر هایده و مهستی
پدر وی محمد ددهبالا که متولد روستای ددهبالا از توابع شهر تبریز بود و مادرش از ثروتمندان اهل رشت بود. پدر وی محمد ددهبالا و مادرش زینت بلغاری بودند. مادر مهستی و هایده مولودی خوان سفره ها و مراسم مذهبی بود و این دو خواهر اغلب کنار مادر در مراسمات، مولودی خوانی می کردند. او خواهر هایده، یکی از بزرگترین خوانندگان موسیقی پاپ سنتی ایران بود.
دوران جوانی و آغاز فعالیت هنری مهستی:
مهستی در کودکی با آواز خواندن در جمعهای خانوادگی استعداد خود را نشان داد.
در 17 سالگی با اکبر گلپایگانی آشنا شد و به واسطه او به برنامههای گلهای رنگارنگ رادیو راه یافت.
اولین ترانه او به نام “آنکه دلم را برده خدایا” در سال 1325 در برنامه گلهای رنگارنگ شماره 420 پخش شد و او را به شهرت رساند.
کشف استعداد خوانندگی مهستی
پرویز یاحقی استعداد خوانندگی او را در نوجوانی کشف کرد. یاحقی صدای او را در یکی از نشستها بهطور اتفاقی میشنود و بسیار به صدایش علاقهمند میشود و وی را به خوانندگی و موسیقی تشویق میکند.
اکبر گلپایگانی در مصاحبهای عنوان میکند که هایده و مهستی را او آموزش داده و سپس به آهنگسازان معرفی کردهاست.
همکاری مهستی با بزرگان موسیقی:
مهستی در طول فعالیت هنری خود با بزرگترین نامهای موسیقی ایران همکاری کرد، از جمله:
پرویز یاحقی
همایون خرم
علی تجویدی
محمدرضا لطفی
حبیبالله بدخشانی
او با آهنگسازان بنام دیگری نظیر حسین علیزاده، محمد سریر، اسدالله ملک و آهنگسازان ارمنی نیز همکاری داشت.
شروع فعالیت مهستی
هایده از مهستی بزرگتر بود اما مهستی بهعلت تجرد، زودتر از خواهر خود پا در وادی هنر گذاشت. شروع کار مهستی در سن ۱۹ سالگی در برنامهٔ گلها شمارهٔ ۴۲۰ و با خواندن ترانهای به نام آن که دلم را برده خدایا ساختهٔ بیژن ترقی در سبک موسیقی سنتی ایرانی بود
اما پس از طی زمان و همراه با گرایش عمومی برای موسیقی پاپ بهخصوص در دوران پس از انقلاب ۱۳۵۷، آهنگهایی نیز در این سبک اجرا نمود. نخستین کار وی در این زمینه ترانهٔ بچه نشو ای دل ساختهٔ جهانبخش پازوکی بود.
همسر اول مهستی
کورس ناظمیان همسر اول مهستی است مه در سال ۱۳۴۶ با مهستی ازدواج کرد. پیش از انقلاب، همسر اول مهستی پس از مدتی زندگی با او، عاشق فیروزه خوانندهٔ کوچهبازاری شد و از مهستی جدا و با فیروزه ازدواج کرد. همسر نخست مهستی پس از مدتی زندگی با او، عاشق فیروزه خوانندهٔ کوچهبازاری شد و از مهستی جدا شد.
مهستی علاقهٔ زیادی به همسرش داشت و با این جدایی خیلی غمگین شد و ترانههای بیا خونه، بازیچه و سرانجام دلقک را خطاب به کورس ناظمیان، همسر نخست خود خواند.
بهرام سنندجی همسر مهستی
پس از مدتی با همسر دومش بهرام سنندجی ازدواج کرد. او صاحب کارخانهٔ کفش بود.
مهستی دو بار ازدواج کرد و سرانجام هر دو ازدواج، جدایی بود.بعد از این دو جدایی تصمیم گرفت که تنها زندگی کند و با مادر خود در فرمانیه تهران زندگی کرد.
عکس بهرام سنندجی همسر مهستی در دسترس نیست
دختر و نوه های مهستی
وی از ازدواج نخست با کورس ناظمیان صاحب دختری به نام سحر ناظمیان در سال ۱۳۴۷ شد. مهستی از تنها دختر خود یعنی سحر دو نوهٔ دختری به نامهای ناتاشا و ناتالی داشت.
خروج مهستی از ایران
مهستی به همراه مادر و خواهرش 7 شهریور 1357 بعد از انفجار در سینما رکس آبادان به کشور انگلیس رفت و با وقوع انقلاب هرگز نتوانست به ایران بازگردد.
بعد از یکسال حضور در لندن سال 1358 به آمریکا مهاجرت کرد و اواخر این سال به پیشنهاد پرویز قریب افشار اولین آلبوم موسیقی خود را در آمریکا منتشر داد.
دوران بیماری مهستی
مهستی تا حدود چهار سال بیماری خود را از اطلاع عموم مردم پنهان نگاه داشت، اگرچه تحت شیمیدرمانی خفیف قرار گرفته بود.
پزشکان به او هشدار داده بودند که در صورت مداوا با دوز بالاتر که مورد نیاز شرایط اوست، امکان ایجاد مشکل در صدایش وجود خواهد داشت. با این وجود، در نوروز ۱۳۸۶ بعد از چندین روز اجرای برنامه در کنسرتی که به همراه ستار و گلپا قرار بود در دبی انجام دهد به علت ظهور مجدد علائم بیماری و وخامت حال عمومی از اجرای کنسرت بازماند.
وی به سرعت به لس آنجلس بازگشت و در برنامهای تلویزیونی با اجرای نادره سالارپور (برادر زادهٔ خود)، به همراه دختر و نوههای خود و پزشک خانوادگی شرکت کرد و اعلام کرد که به بیماری سرطان مبتلا است و باید پرتودرمانی شود.
مرگ مهستی
پس از انتشار آلبوم موفق “از خدا خواسته” و در حالی که در حال تهیهٔ آلبوم دیگری با همکاری شادمهر عقیلی بود، مهستی به دلیل بیماری سرطان رودهٔ بزرگ، در سانتا روزا، کالیفرنیا پس از چهار سال درگذشت. وی در سن ۶۰ سالگی در حالت کما در ساعت ۷:۵۲ صبح روز ۴ تیر ۱۳۸۶ درگذشت.
پیکر مهستی پس از انتقال از شمال کالیفرنیا، در ساعت ۱۲:۳۰ روز جمعه، ۸ تیر ۱۳۸۶ در گورستان وستوود در لس آنجلس به خاک سپرده شد. در مراسم خاکسپاری، هزاران نفر از جمله خوانندگان و بازیگران برجستهٔ ایرانی مقیم خارج از کشور و همچنین جمشید دلشاد، نخستین شهردار ایرانی در ایالت کالیفرنیا و بیژن پاکزاد از طراحان معروف ایرانی مقیم آمریکا شرکت کردند.
پس از درگذشت مهستی، چهار خوانندهٔ خانم ایرانی، لیلا فروهر، سپیده، هنگامه و هلن، به درخواست شبکهٔ تپش، آهنگی به نام «بهیاد مهستی» را اجرا کردند. این ترانه ابتدا قرار بود به عنوان هدیهای به مهستی تقدیم شود، اما پس از درگذشت وی منتشر شد.
دین مهستی
برگزاری مراسم به شیوه اسلامی موجب بروز اعتراض هایی شد. شماری اظهار داشتند مهستی پیش از مرگ به مسیحیت گرویده بود. عکس هایی از او در حین انجام آیین های مسیحی در اینترنت منتشر شده است. پرویز صیاد در برنامه ای مفصل در شبکه تلویزیونی پارس به مسیحی شدن مهستی اشاره کرد و با مسیحیان ایرانی که پشت درب های بسته گورستان وست وود تجمع کرده بوده مصاحبه کرد.
نادره سالارپور در مصاحبه با رادیو زمانه از بی اطلاعی خانواده مهستی از تغییر دین این خواننده گفت.
لازم به ذکره که بگم مهستی مسلمان بود و مسلمان از دنیا رفته ومسیحی شدن او شایعه ای بیش نیست . او برای امام علی ترانه ها آهنگهای بسیار زیادی خونده و حتی دخترش مسلمان بودن او را تذکر داده و از اینکه او را مسیحی خطاب کنند به شدت عصبانی می شود.
فهرست آلبومهای مهستی
آشفته (۱۳۷۲) -آوازک (۱۳۷۸)-اسیر (۱۳۷۱)-اوج صدا (با همراهی هایده)-از خدا خواسته (۱۳۸۴)-بزم (آواز دلدادگان)-بزم بهار (با همراهی ستار)-بیگانه (۱۳۷۳)-بینوا -دلترانهٔ سال (با همراهی معین و هایده)-تقدیر (۱۳۷۶) (با همراهی گلپا)-تو بزن تا من برقصم (۱۳۵۶)-حقیقت (با همراهی ستار)-دلداده (۱۳۸۰)-سراب عشق (۱۳۵۷)-سپیدهدم (۱۳۶۰)ضیافت (۱۳۷۰) (با همراهی ستار و فرامرز آصف)-قسم (۱۳۷۸)-گل گندم-گل امید (۱۳۷۲)-گلهای رنگارنگ-همیشه عاشق (۱۳۷۸)-همیشه سبز (۱۳۸۲)-هوای یار-هوای عاشقی (۱۳۷۷)-لبخند (با همراهی شهرام صولتی)-مستی (۱۳۷۱)-مهمان (با همراهی هایده)-موج (۱۳۷۲)
-مسافر (۱۳۷۰)-نامه (۱۳۷۳)
ارسال دیدگاه