کشور کامبوج/همه چیز درباره کشور کامبوج

کشور کامبوج:

کشور کامبوج  با نام رسمی پادشاهی کامبوجکشوری مستقل در قاره جنوب شرق آسیا واقع در منطقه هندوچین است.

از نظر جغرافیایی کامبوج بخشی از شبه‌جزیره هندوچین به‌شمار می‌آید و با کشور تایلند،کشور لائوس، و کشور ویتنام هم‌مرز است. این کشور از غرب و شمال غرب با تایلند، از شمال شرق با لائوس و از شرق و جنوب شرق با ویتنام همسایه است. در جنوب این کشور خلیج تایلند قرار دارد.

 

تاریخچه مختصر کامبوج:

مشهورترین دوره در تاریخ کامبوج از سال 900 تا 1400 پس از میلاد در زمان حکومت پادشاهی خمر به وقوع پیوست. پادشاهی خمر بر این منطقه حکومت می کرد و در بخشی از تاریخ خود بزرگترین امپراتوری آسیای جنوب شرقی بود.

پایتخت آنها انگکور بود که ممکن است بیش از 1 میلیون نفر در اوج قدرت زندگی می کردند. بسیاری از معابد معروف در اینجا ساخته شده اند، از جمله معروف ترین آنگکور وات. در قرن پانزدهم پادشاهی خمر فروپاشید و هرگز شکوه سابق خود را به دست نیاورد.

در سال 1863 کامبوج تحت الحمایه فرانسه قرار گرفت. این امر نزدیک به 100 سال ادامه داشت تا اینکه در 9 نوامبر 1953 استقلال کامل را به دست آورد.

در اوایل دهه 1970 کامبوج درگیر جنگ ویتنام شد. با این حال، اوضاع پس از جنگ بدتر شد. گروهی به نام خمرهای سرخ به رهبری فردی به نام پل پوت به قدرت رسیدند. آنها مردم را به شرایط کاری وحشتناک وادار کردند و حدود 1 میلیون کامبوجی، حدود 12 درصد از کل جمعیت، کشته شدند.

در سال 1975 خمرهای سرخ به رهبری پل پات در این کشور به حکومت رسیدند. آنها روشنفکران و تحصیل‌کرده‌های کشور را به بهانه دشمنی با حکومت به قتل رساندند. همچنین همه مردم را مجبور می‌کردند که کشاورزی کنند.

تحصیل در دوران حکومت خمرهای سرخ امری خلاف قانون محسوب می‌شد و مجازات آن اعدام بود. این روزها محل‌هایی که سند جنایات دوران خمرهای سرخ است به اماکنی توریستی تبدیل شده‌اند.

بر همین مبنا اقتصاد کامبوج بر پایه گردشگری و تولید لباس می‌چرخد. به تازگی در آب‌های این کشور منابعی از گاز و نفت یافت شده که بهره‌برداری تجاری از آن در سال 2011 آغاز می‌شود.

همه چیز درباره کشور کامبوج

پایتخت: پنوم پن

جمعیت: 16,486,542

مساحت کل: 181040 کیلومتر مربع

مقایسه اندازه: کمی کوچکتر از اوکلاهاما

مختصات جغرافیایی: 13 00 N, 105 00 E

منطقه یا قاره جهان: آسیای جنوب شرقی

زمین عمومی: عمدتاً دشتهای کم ارتفاع و هموار. کوه در جنوب غربی و شمال

پست جغرافیایی: خلیج تایلند 0 متر

نقطه مرتفع جغرافیایی: Phnum Aoral 1810 متر

آب و هوا: گرمسیری; فصل بارانی و موسمی (مه تا نوامبر)؛ فصل خشک (دسامبر تا آوریل)؛ تغییرات دمای فصلی کمی

 

مردم کشور کامبوج

نوع حکومت: دموکراسی چند حزبی تحت سلطنت مشروطه

زبان های صحبت: خمر (رسمی) 95٪، فرانسوی، انگلیسی

استقلال: 9 نوامبر 1953 (از فرانسه)

تعطیلات ملی: روز استقلال، 9 نوامبر (1953)

ملیت: کامبوجی (ها)

ادیان: بودایی تراوادا 95٪، بقیه 5٪

نماد ملی: معبد آنگکور وات؛ کوپری (گاو وحشی)

سرود ملی یا آهنگ: Nokoreach (پادشاهی سلطنتی)

 

اقتصاد کشور کامبوج

صنایع عمده: گردشگری، پوشاک، آسیاب برنج، ماهیگیری، چوب و فرآورده های چوبی، لاستیک، سیمان، معدن جواهر، منسوجات.

محصولات کشاورزی: برنج، لاستیک، ذرت، سبزیجات، بادام هندی، تاپیوکا

منابع طبیعی: نفت و گاز، چوب، سنگ های قیمتی، مقداری سنگ آهن، منگنز، فسفات، پتانسیل انرژی آبی

صادرات عمده: پوشاک، الوار، لاستیک، برنج، ماهی، تنباکو، کفش

عمده واردات: فرآورده های نفتی، سیگار، طلا، مصالح ساختمانی، ماشین آلات، وسایل نقلیه موتوری، محصولات دارویی

واحد پول: ریل (KHR)

تولید ناخالص داخلی ملی: 33,820,000,000 دلار

 

زیباترین و دیدنی ترین جاهای کامبوج

1 . شهر پوپت

این شهر ، یک ماشین بزرگ سرگرمی است که واقع در نزدیکی مرز تایلند می باشد و در سال های اخیر بمبی از توریست را تجربه می کند.

یک شهر کوچک توسعه یافته ، که انباشت جریان نقدینگی را از طریق صنعت قمار استفاده میکند

2. شهر کامپونگ چام

از طریق آب های نارنجی رنگ مکونگ راه خود را به شهر کامپونگ چام باز میکنند که مرکز بازرگانی در این منطقه می باشد. این شهر کوچک مساعد، کمبود توسعه و توریسم دارد، اما این بدان معنی نیست که باید از آن گذشت.

3. شهر کپ

کپ شهری ساحلی است که گردشگران را با غذاهای خوش طعم ، ساحل شنی و پارک ملی مجهز اغوا می کند. این شهر در اوایل دهه 1900 تحت عنوان یک مجتمع ساحلی برای فرانسویان و ویلاهای بزرگی به سبک غربی ساخته شدند.

4. شهر کامپونگ ثم

در کنار سیم ریپ و فنوم پنح ، کامپونگ ثام گاهی نادیده گرفته می شود. در این شهر چیزهای خیلی زیادی برای دیدن وجود دارد. علاقمندان به حیات وحش اوقات خوبی را در حیات وحش اطراف این شهر خواهند داشت.

5. شهرکوه کونگ

کوه کونگ هنوز در حال توسعه است، اما این بدان معنی نیست که این منطقه شهری ارزش گذراندن وقت در آنجا را ندارد.دو شب در این شهر بمانید و توری را به سواحل کوچک و آبشارهای واقع در عمق جنگل بروید.

6.شهر بنلانگ

بنلانگ در مرزهای دور هم مرز با دو کشور ویتنام و لائوس با جاده های قرمز گرد و خاکی و حومه ای جذاب است. این شهر تحت تاثیر قاچاق کالا و انسان قرار گرفته است.

7. شهر کامپوت

بازدید کنندگان از این شهر معمولا برای دو روز برنامه ریزی میکنند اما بیشتر می مانند. خیابان های خلوت آن برای دوچرخه سواری عالی است کامپوت شهری خانواده گرا و با مردمی مهمان دوست است.

8. شهر کراتی

کرات یک شهر کوچک است. توریست ها در اینجا برای دیدن زندگی دلفین ها توقف میکنند و از زندگی محلی خود در این شهر لذت میبرند.

9. شهر باتام بانگ

باتام بانگ با معماری و شهر های حومه خیره کننده خود ثابت کرده است که میتواند تاحدودی مرکز سرگرمی های هنری باشد.

10. شهر سیهانوکویل

این شهر بندر ماهیگیری کوچک برای مسافرانی است که میخواهند در پشت ساحل کامبوج با آرامش قدم بزنند. هتل های این شهر اغلب بسیار مقرون به صرفه هستند. این شهر جایی است که از آن میتوان به جزایر گرمسیری کامبوج رفت.

11. شهر سیه م رئاپ

سیه م رئاپ شهری سرگرم کننده و پر انرژی است. اغلب بازدیدکنندگان از جنوب غربی آسیا خود را در سیه م رئاپ میبینند، شاید مهم تین دلیل آن ، بازدید از معبد مشهور انگکور باشد .

12. شهر پنوم پنه

این شهر علیرغم گذشته تاریکی که تجربه کرده ، اکنون ظاهر شاد با مردمانی مهربان دارد. اگر به این شهر بزرگ سفر کردید ، بازدید از معبد فنوم را فراموش نکنید