عصب کشی یکی از رایج ترین روش های درمانی اجرا شده در میان خدمات دندانپزشکی مدرن به شمار می رود. دوره ریکاوری، نشانه ها و عوارض جانبی عصب کشی از یک بیمار به بیمار دیگر می تواند بسیارمتفاوت باشد. در اینجا به بعضی از نشانه ها و عوارض جانبی رایج همراه با عصب کشی اشاره شده است. یادتان باشد که درمان ریشه با توجه به عفونت آن به حداقل یک یا دو جلسه مراجعه به دندانپزشک نیاز دارد و در بین دو جلسه ممکن است با کمی سوزش یا حساسیت نیز مواجه شوید.
عوارض جانبی عصب کشی
عصب کشی به طور کلی یک روش درمانی بسیار ایمن محسوب می شود اما در بعضی موارد احتمال بروز عوارض جانبی یا وقوع مجدد درد وجود دارد. بعضی از عوارض جانبی عصب کشی با جزئیات در ادامه آورده شده است.
درد و سوزش بعد از درمان
اگرچه درد و سوزش بعد از درمان معمولا خفیف است، اما می تواند از یک بیمار به صورت درد مزمن خفیف تا درد قابل توجه در بیمار دیگر متفاوت باشد. خبر خوب آنست که تقریبا هر گونه درد ناشی از عصب کشی را می توان به کمک داروهای بدون نسخه مدیریت کرد و کاهش داد. بعلاوه درد بعد از گذشت چند روز از عصب کشی به طور کلی فروکش خواهد کرد. اما مورد دیگر امکان وقوع تورم و التهاب در کنار درد بعد از عصب کشی است. معمولا درد و تورم بعد از عصب کشی با هم رخ می دهد و خبر خوب آنست که درد و التهاب (در صورت وقوع) معمولا بعد از گذشت چند روز از بین می رود.
تغییر رنگ اندک در دندان
تخلیه عصب از درون دندان منجر به تغییر رنگ اندک آن می‌شود که البته در اکثر بیماران زیاد قابل توجه نیست. از طرفی با توجه به لزوم استفاده از روکش دندان، این تغییر رنگ در بسیاری از موارد عصب کشی به طور کلی دیده نمی شود. در مواردی که از روکش دندان استفاده نمی شود می توان از خاصیت سفیدکنندگی بلیچینگ دندان استفاده کرد.
کاهش قدرت دندان عصب کشی شده
ساختار دندان بعد از عصب کشی تا حدودی ضعیف می شود و توانایی های اصلی خودش را نخواهد داشت و احتمال شکستگی آنها در مقایسه با دندان های دیگر بالاتر خواهد بود. کسانی که دندانشان را عصب کشی کرده اند بهتر است از خوردن مواد غذایی سخت مثل آجیل خودداری کنند و یا از دندان های دیگرشان برای این کار استفاده کنند. همچنین افرادی که به دنبال درمان ارتودنسی دندان های نامرتب خود هستند، باید برای جلوگیری از شکستگی دندان عصب کشی شده حتما از روکش استفاده کنند سپس اقدام به ارتودنسی نمایند.
عدم موفقیت خود عصب کشی دندان
احتمال عدم موفقیت عصب کشی در حدود 5 درصد از بیماران وجود دارد که در اینصورت باید دندان را کشید. دلیل وقوع چنین موضوعی مشخص نیست و وقوع آن نیز اجتناب ناپذیر است.
عفونت
دندانی که عصب کشی شده باشد هم ممکن است مانند بقیه دندانها عفونت کنند. کشیدن دندان در صورت عفونت یک دندان عصب کشی شده تنها روش درمانی ممکن است.
راهکارهای جایگزین عصب کشی
گزینه های مختلفی وجود دارد که می توان از آنها به جای عصب کشی استفاده کرد که بعضی از آنها را با جزئیات در زیر آورده ایم.
مغزه پوشی مستقیم دندان (پوشش پالپ دندان با یک ماده حاوی خواص درمانی)
مغزه پوشی مستقیم نوعی از روشهای درمانی دندان برای درمان آسیب دیدگی یا پوسیدگی شدیدی است که در آن پالپ دندان آشکار شده باشد. دندانپزشک با این روش برای پیشگیری از عصب کشی یا کشیدن دندان در آینده تلاش می کند. از موادی که در مغزه پوشی مستقیم استفاده می شود می توان به کلسیم هیدروکساید یا مینرال تری‌اکسید اگریگیت (MTA) اشاره کرد.
این ماده به شکل یک مانع معدنی برای کمک به حمایت از پالپ آشکار شده و بهبود قدرت ترمیمی بافت استفاده می شود و بعد از آن، دندان پر می شود. اما مغزه پوشی مستقیم تنها زمانی توصیه می شود که آشکار شدن پالپ جزئی و هنوز بافت پالپ سالم باشد و نشانی از التهاب یا پوسیدگی در آن دیده نشود . بعلاوه بهترین نتایج ناشی از این درمان در میان جوانان دیده می شود.
پالپوتومی (مغزه بری یا برش مغزه پالپ دندان)
پالپوتومی به فرایند گفته می شود که در آن مغزه پالپ دندان بریده و برداشته می شود. آسیب دیدگی و پوسیدگی دندان باعث می شود که پالپ دیده شود و امکان دسترسی مستقیم به آن مشابه با بریدن رویه دندان فراهم می شود. یادتان باشد که پالپوتومی با تخلیه پالپ در عصب کشی (پالپکتومی) متفاوت است. یعنی دقیقا بر خلاف عصب کشی در اینجا سعی می شود تا عصب دندان حفظ و ترمیم شود. در پالپوتومی، ماده ای بلافاصله بعد از برداشتن قسمت ملتهب پالپ در عصب تزریق می شود که در کنار تسریع فرایند بهبود، جلوی رشد باکتریایی هم گرفته می شود. فورموکرزول، کلسیم هیدروکسید و MTA تعدادی از همین مواد است.
بعد از پر کردن درون دندان معمولا یک روکش برای کمک به ترمیم دندان و مراقبت از آن در برابر آسیب دیدگی روی آن نصب می‌شود. به طور کلی معمولا پالپوتومی روی کودکانی انجام می‌شود که هنوز عصب دندانشان کاملا شکل نگرفته است. این حرکت در بزرگسالان صرفا برای کاهش درد در موارد اورژانسی تا انجام عصب کشی رخ می دهد. انجام پالپوتومی در صورت وجود نشانه عفونت یا آسیب دیدگی های غیرقابل بازگشت در پالپ توصیه نمی شود. در این موارد انجام پالپکتومی یا بیرون کشیدن عصب دندان ضرورت پیدا می‌کند.
کشیدن دندان
کشیدن دندان به زمانی که گفته می شود که باید دندان را از ریشه از لثه و استخوان فک خارج کرد. معمولا کشیدن دندان زمانی توصیه می شود که با پوسیدگی یا صدمات شدیدی مواجه شده باشد. اگر دندانپزشک نتواند دندان را به کمک روش های دیگری مثل عصب کشی ترمیم و حفظ کند، دندان را می کشد.
کشیدن بعضی دندان ها ساده است و آن را می توان در مطب دندانپزشک انجام داد و در آن از انبر برای گرفتن و بیرون کشیدن دندان استفاده می شود. در این فرایند از حرکاتی برای لق شدن دندان از محلش در استخوان فک استفاده خواهد شد که امکان بیرون کشیدن آن را فراهم می کند.
اما پیچیدگی کشیدن همه دندان ها مشابه نخواهد بود و شاید لازم شود که برای کشیدن یک دندان به جراح دهان و دندان مراجعه کنید و ایجاد برش و بخیه زدن نیز به این فرایند افزوده خواهد شد. شاید لازم شود که دندان های بزرگ یا دندان هایی که کشیدنشان سخت باشد را به قطعاتی تقسیم نموده و سپس آنها را کشید.
جای خالی دندان کشیده شده را با موارد مختلفی می توان پر کرد که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ایمپلنت دندان: ایمپلنت دندان یک رستوریشن دائمی است که مستقیما در استخوان فک کاشته می‌شود.
استفاده از روش کاشت ایمپلنت دندان پس از کشیدن دندان مزایای بسیاری مانند بازیابی توان جویدن پس از کشیدن دندان، بازیابی زیبایی ظاهری دندان از دست رفته، حفظ سلامت لثه و کمک به ثبات دندان های کناری را برای فرد بیمار به همراه دارد.(منبع: مقاله ایمپلنت دندان سایت کلینیک دندانپزشکی حکیم)
- بریج دندان: دندان مصنوعی که به دندان های مجاور متصل می‌شود تا فاصله ایجاد شده را پر کند یکی از انواع مختلف بریج دندان است.
- دندان مصنوعی متحرک: ترکیب دندان مصنوعی و بستری که رنگش مشابه رنگ لثه شماست، دندان مصنوعی متحرک را شکل می دهد. گاهی اوقات می توان ابتدا چهار ایمپلنت در استخوان فک کاشت و دندان مصنوعی را به آنها متصل کنید (روش همه روی چهار).
ارسال دیدگاه