بعد از این که یک رسوایی جنجال برانگیز در زندگی شخصی و صحبت های نزادپرستانه، وی را از شخصیتی مقبول در دنیای هالیوود به شخصیتی مطرود و فراموش شده تبدیل کرد، مل گیبسون با فیلم درام متفکرانه جنگی «ستیغ اره ای» (Hacksaw Ridge) بار دیگر خود را در هالیوود به اثبات رساند.
او دیگر آن بازیگری نیست که در برنامه های آخر شب حضور می یافت و حرف های رکیک و بچگانه به زبان می آورد. در حالی که برای چند سال متوالی هیچ کسی از مل گیبسون به خوبی و نیکی یاد نمی کرد اما با ساخت این فیلم حماسی، بسیاری از منتقدان و صاحبنظران هالیوود بار دیگر نظر خود را در مورد او تغییر داده و بازگشت او به هالیوود را به فال نیک گرفته اند.
در این میان برخی هنوز نمی توانند مل گیبسون را ببخشند و خاطرات تلخ خود از او را فراموش کنند. در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با نکاتی تاریک اما جلب در زندگی مل گیبسون آشنا کنیم که علت اصلی بازگشت دیرهنگام و پذیرفته شدن سخت او در دنیای هالیوود است.
۱- او ادعا کرده که هیچگاه تبعیض قایل نشده است
در اکتبر ۲۰۱۶ گیبسون در مصاحبه با مجله ورایتی سخنانی به زبان آورد که برای برخی قابل قبول نبود. او چنین گفته بود:” من هیچگاه در مورد کسی تبعیض قایل نشدم و هیچگاه کاری انجام نداده ام که تایید کننده آن رسوایی باشد”. منظور او از «آن رسوایی» بازداشتش به دلیل رانندگی تحت تاثیر مشروبات الکلی در سال ۲۰۰۶ بود که بر اساس ادعاها وی به افسر پلیس گفته بود:” یهودیان مسبب تمامی جنگ های جهان هستند”. در سال ۲۰۰۴ و بعد از ساخت فیلم مشهور «مصائب مسیح» (Hacksaw Ridge) بسیاری وی را به داشتن دیدگاه های ضد یهودی متهم کردند هر چند وی بعدها اظهارات خود را به گردن افسر پلیس و مست بودن خود انداخت. وی از این اتفاق به عنوان یک «حادثه ناخوشایند» یاد کرده و گفت:” من مست و خشمگین بودم و دستگیر شدم.
یک افسر پلیس بی توجه که هیچ وقت به خاطر این خلافکاری خود مورد موأخذه قرار نگرفت به صورت غیرقانونی اظهارات مرا ثبت کرد. سپس او برای منفعت شخصی و به وسیله کسانی که ما آن ها را رسانه های می نامیم اظهارات مرا منتشر کرد. از این رو این کار عادلانه نبود. با توجه به شرایطی که اکنون دارم، به نظر می رسد دیگر اجازه ندارم هیچگاه دچار آشفتگی عصبی شوم”. همچنین وی در ادامه افزود:” اکنون ۱۰ سال از آن اتفاق گذشته است. حالم بهتر شده و هوشیار هستم. همه آن چیزها را فراموش کرده ام و برای من نقاطی تاریکی در گذشته بودند که پشت سر گذاشته ام. اما برخی بار دیگر جنجال سازی می کنند که از نظر من آزار دهنده است زیرا درک نمی کنم که چرا بعد از ۱۰ سال باید چنین موضوعی همچنان ادامه داشته باشد”.
۲- اما ۱۰ سال پیش وی به شدت از گفته های خود اظهار پشیمانی کرده بود
تا حدودی قابل درک است که مل گیبسون بخواهد رسوایی های سال های گذشته خود را به فراموشی بسپارد. اما در سال ۲۰۰۶ وی در مصاحبه یا یک رسانه معتبر در مورد اظهارات نزادپرستانه خود گفته بود که او گناهی نابخشودنی مرتکب شده و چنین اظهارات و دیدگاه هایی جایی در دنیای کنونی ندارد. وی به خاطر صحبت های ناخوشایند خود از تمامی جامعه یهودیان عذرخواهی کرد و حتی پیشنهاد داد تا با رهبران جوامع یهودیان در ایالات متحده دیدار کرده و حضوراً گفته های خود را تصحیح نماید. وی گفته که دیدگاه های ضد یهودی نداشته و شخصیتی متعصبی و نژادپرست نیست و هر گونه تنفری نسبت به نژادهای دیگر در مرام و ایمان او وجود ندارد. اما جامعه یهودیان عذرخواهی او را به طور رسمی نپذیرفت.
با این وجود در سال ۲۰۱۰ و در مراسم تبلیغ فیلم «لبه تاریکی» (Edge of Darkness) که اولین کار برجسته او پس از دستگیری در سال ۲۰۰۴ بود، مل گیبسون بار دیگر با اظهارات خود جنجال ساز شد. وی در مصاحبه با یک خبرنگار یهودی پس از مطرح شدن سوالی مربوط به این که آیا دوری او از هالیوود به دلیل دستگیری و اظهارات نژادپرستانه اش بوده یا خیر، ادعا کرد که اگر « من نیز یک سگ در این نبرد داشتم» به این سرنوشت دچار نمی شد. در نهایت او مجبور شد به طور رسمی از خبرنگار مذکور عذرخواهی رسمی کند. اما وی در مصاحبه ای دیگر و در جواب خبرنگاری که سوالی مشابه پرسیده بود او را «احمق» خطاب قرار داد.
۳- اظهارات نژادپرستانه او در مشاجره با همسرش بار دیگر جنجال آفرین شد
گیبسونً نه چندان خوبِ گذشته که با اتفاقات سال ۲۰۰۴ و ۲۰۱۰ حتی بدتر از قبل نیز شده بود، در ماه جولای ۲۰۱۰ با بحران دیگری مواجه گردید. فایلی صوتی از مشاجره او با همسر پیانیست روسی‌اش، اوکسانا گریگوریوا، منتشر شد که در آن وی حرف های رکیک نژاد پرستانه ای را به زبان می آورد. در واقع وی به همسر خود گفته بود که با این طرز لباس پوشیدن بعید نیست که تعدادی «کاکا سیاه» به او تجاوز کنند و اگر این اتفاق رخ دهد گناه خود او خواهد بود. همچنین وی در طول مشاجره خود با همسرش از واژه «مهاجر فراری» استفاده کرده و می گوید که گزارش حضور او را به کسانی که از این مهاجران پول می گیرند خواهد داد. این نوار صوتی به طور مخفیانه در طی دعوای حقوقی این دو بر سر جدایی و حضانت تنها بچه خود ضبط شده بود.
۴- او در مورد زنان نیز اظهارات ناخوشایندی داشته است
علاوه بر استفاده گیبسون از القاب نژاد پرستانه، در نوارهای صوتی ضبط شده سخنان توهین آمیز دیگری نیز توسط وی در مورد همسرش به زبان آورده می شود. وی در این نوار صوتی به کررات همسر خود را با واژه های رکیکی مانند «فاحشه» و «فاحشه لعنتی» مورد خطاب قرار می دهد. همچنین در این مشاجره گیبسون همسر خود را کتک زده و حتی یک دندان او را نیز خرد می کند و در ادامه می گوید که همسرش لیاقت این رفتار را داشته است و از او درخواست های نامعقول می کند.
اما وی در سال ۲۰۱۶ در مصاحبه ای در مورد این حادثه همان اظهارات همیشگی را داشت:” من هیچگاه با کسی رفتار بدنی نداشته ام و بر اساس جنسیت، نژاد یا دین آن ها با آن ها رفتارهای تبعیض آمیزی نکرده ام. با این وجود مردمی را که اراجیف موجود در آن نوارهای صوتی درز کرده که پیداست دستکاری شده اند را باور می کنند سرزنش نمی کنم”.
۵- او سعی کرد نوارهای صوتی را مخفی نگه دارد
گیبسون تلاش بسیاری کرد تا مانع از انتشار این نوارهای صوتی شود و اگر گریگوریوا به مصالحه ۱۵ میلیون دلاری که قبلاً در می ۲۰۱۱ با گیبسون به امضا رسانده بود متعهد می ماند این نوارهای صوتی هیچگاه رسانه ای نمی شدند. او بعدها این توافق را نادیده گرفت و ادعا کرد که به اجبار تن به این توافق داده است.
بعدها ادعا شد که وی تنها ۷۵۰.۰۰۰ دلار از مبلغ این توافق را دریافت کرده است. اما دادگاه تشکیل شده در آگوست ۲۰۱۶ این رقم را نیز کاهش داد. بعدها ادعا شد که گیبسون به گریگوریوا گفته که در صورتی که از ادعای خود مبنی بر ضرب و شتم خانگی دست برندارد باید مابه التفاوت مبلغ جریمه را به او بازگرداند. بعدها گریگوریوا در سال ۲۰۱۶ ادعا کرد که وی در انتها و بر اساس رأی دادگاه تنها ۲۵۰.۰۰۰ دلار از گیبسون گرفته است.
۶- علیرغم ادعای مخالفت با حمل سلاح بسیاری از فیلم های او مملو از خشونت هستند
موضوع کنترل خرید و فروش اسلحه در سراسر سال ۲۰۱۶ جنجال برانگیز شده بود و مل گیبسون نیز در سخنانی گفت که دغدغه دارندگان سلاح برای مراقبت و دفاع از خود را درک می کند اما به نظرش این موضوع از کنترل خارج شده و باید محدودیت های بیشتری در زمینه خرید و فروش سلاح وجود داشته باشد.
با این وجود وی علیرغم محکوم کردن خشونت در بسیاری از فیلم های خود خشونت را در بدترین شکل ممکن خود به نمایش گذاشته است. فیلم «مصائب مسیح» او چنان پر از خشونت بود که تعدادی از تماشاگران فیلم را به کام مرگ کشاند. همین رویه به شکلی بدتر در فیلم بعدی او «آخرالزمان» (Apocalypto) در سال ۲۰۰۶ تکرار شد که بسیاری از منتقدان به آن اشاره کرده بودند. خشونت فزاینده در فیلم «ستیغ اره ای» نیز توسط بسیاری از منتقدان مورد توجه قرار داده شد.
ترجمه از حسین علی پناهی
ارسال دیدگاه