بهزاد كاوياني، تهيه كننده برنامه توپ و تور به «قانون» مي‌گويد دليل عدم پخش بازي واليبال ايران و كوبا، دريافت نكردن سيگنال بود
صدا و سيما هنوز به تلويزيوني كه حق پخش جام‌جهاني را خريده بود، بدهكار است و به همين دليل نمي‌تواند بازي‌ها را بخرد
تيم‌ملي واليبال كشورمان موفق شد در سومين ديدار خود در چارچوب رقابت‌هاي قهرماني جهان، كوبا را شكست داده و در صدر گروه قرار بگيرد؛ هرچند كه اين اتفاق خوشحال‌كننده بود اما با بدسليقگي مديران صدا و سيما، هواداران واليبالي نتوانستند بازي را تماشا كنند. اتفاقي كه واكنش‌هاي متعددي را در فضاي مجازي به همراه داشت.
برخي از رسانه‌ها، پخش نشدن بازي را به حضور پرتعداد هواداران ايراني كه حجاب مناسبي نداشتند، ارتباط دادند اما شنيده‌هاي «قانون» حاكي از آن است كه اين موضوع دلايل ديگري داشته كه هرگز به آن اشاره نشده است. ماجراي تكراري حق پخش تلويزيوني سال‌هاست از طريق رسانه‌هاي مختلف مطرح مي‌شود و البته موضوعي است كه به خط قرمز تلويزيون تبديل شده است.
يكي از بزرگ‌ترين انتقاداتي كه عليه عادل فردوسي‌پور مطرح مي‌شود نيز همين موضوع است. در واقع او در سال‌هاي گذشته هيچ‌وقت به موضوع حق پخش اشاره نكرده و هربار در اين باره بحثي مطرح شده، پيگيري آن را به مديران بالادستي سپرده و به سرعت از كنارش رد شده است.
تلويزيون ايران در ماه گذشته بارها مورد هجمه رسانه‌ها قرار گرفت زيرا نه تنها نتوانست بازي‌هاي ملي‌پوشان ايران در جاكارتا را پخش كند بلكه به دليل پخش بي‌كيفيت و موبايلي بازي‌ها كه حاصل دزدي خبرنگاران حاضر در سالن بود نيز عذرخواهي نكرد.
هنوز ويديوي مربوط به لو رفتن خبرنگاري كه در حال ارسال بدون اجازه تصاوير از طريق نرم‌افزارهاي مكالمه تصويري بود در فضاي مجازي دست به دست مي‌شود، اتفاقي كه واكنشي را از سوي صدا و سيما در پي نداشت. اين در حالي است كه پيش از اين نيز يك خبرنگار به دليل ضبط تصاوير بازي‌هاي كبدي براي صدا و سيما مجبور به ترك دهكده بازي‌هاي آسيايي شد. عدم پخش زنده بازي تيم‌ملي واليبال ايران و كوبا نيز داستان مشابهي داشته و به دليل نخريدن حق پخش اين بازي‌ها، هواداران از ديدن تصاوير برتري ملي پوشان در برابر كوبا محروم شدند؛ اين در حالي است كه تا ثانيه‌هايي قبل از بازي نيز همه اميدوار به پخش زنده بودند كه مجري برنامه اعلام كرد با وجود تلاش‌هاي همكارانش در صدا و سيما نتوانستند سيگنال را دريافت كنند و قادر به پخش بازي نيستند.
از روابط عمومي بپرسيد!
عدم دريافت سيگنال پخش بازي‌ها تا چند سال پيش بهانه مناسبي بود كه به دليل عدم گسترش فضاي مجازي قابل قبول بود اما با گسترش تكنولوژي و به راه افتادن IPTها، كاربران مي‌توانند به سادگي بازي‌ها را از تلويزيون‌هاي اينترنتي تماشا كنند. بازي ايران و كوبا نيز از تلويزيون‌هاي اينترنتي پخش زنده شد اما صداوسيما كه ادعا دارد بزرگ‌ترين رسانه كشور است از پخش آن ناتوان بود.
اما شنيده‌هاي «قانون» از اين ماجرا ابعاد جديدتري را از دلايل عدم پخش بازي‌هاي مهم مشخص مي‌كند. بر اين اساس، صدا و سيماي ايران مبلغ پخش بازي‌هاي جام‌جهاني را نيز به تلويزيون‌هايي كه حق پخش بازي‌ها را خريده بودند، پرداخت نكرده و همين موضوع باعث تحريم رسانه ملي از سوي اين شبكه‌ها شده است. هرچند كه تلويزيون ايران نشان داده حتي اگر تحريم نباشد نيز علاقه‌اي به پرداخت پول براي پخش بازي‌ها ندارد و ورزش را لايق دريافت پول نمي‌داند.
اين در حالي است كه بسياري از سامانه‌هاي پيامكي كه اين روزها به حامي مالي برنامه‌هاي مختلف تلويزيوني تبديل شده‌اند، يوزرهاي خود را از طريق همين بازي‌ها مي‌گيرند؛ به طوري‌كه گفته مي‌شود برنامه ۲۰۱۸ كه در روزهاي جام‌جهاني با تهيه‌كنندگي عادل فردوسي‌پور روي آنتن مي‌رفت، روزانه پنج هزار يوزر به سامانه پيامكي حامي مالي برنامه ۲۰۱۸ اضافه مي‌كرد.
به هر ترتيب پيگيري‌هاي «قانون» از بهزاد كاوياني، تهيه كننده برنامه توپ و تور نيز به يك جمله كوتاه ختم شد. او به «قانون» گفت: «از دلايل عدم پخش بازي اطلاعي ندارم و اين موضوع را بايد از روابط عمومي صدا و سيما بپرسيد، آنچه مي‌دانم و به ما اعلام شد اينكه سيگنال را دريافت نكرديم اما دليل عدم دريافت آن را مي‌توانيد از مسئولان فني بپرسيد. به ما چيزي اعلام نشد».
چه كشورهايي حق پخش را خريدند؟
نگاهي به سايت رسمي فدراسيون جهاني واليبال نشان مي‌دهد برخي از كشورهايي كه در واليبال جايگاهي ندارند براي گسترش اين رشته در كشورشان، حق پخش بازي‌ها را خريده‌اند. كامرون، هند، قزاقستان، اندونزي و كنيا از جمله كشورهايي هستند كه در كنار ژاپن، كانادا، شيلي، جمهوري چك و دانمارك حق پخش بازي‌ها را خريدند و واليبال ايران و كوبا را براي مخاطبان خود به نمايش گذاشتند.
اما ايران كه در رنكينگ جهاني رتبه هشتم واليبال دنيا را در اختيار دارد، مخاطبان خود را لايق تماشاي ديدار حساس تيم‌ملي ايران و كوبا ندانست تا شاهد هجوم هواداران به تلويزيون‌هاي اينترنتي براي تماشاي بازي باشيم.
تلويزيون‌هايي كه برخي از آن‌ها براي تماشاي يك ماهه تمام بازي‌ها مبالغ ۱۲ الي ۲۰ هزارتومان را دريافت مي‌كنند. جالب است بدانيد يك راه دور زدن حق پخش نيز دريافت سيگنال از تلويزيون تركيه است؛ به اين منظور فردي به تركيه اعزام مي‌شود و بازي را با پرداخت حق پخشي ناچيز به صورت زنده از تلويزيون تركيه به تلويزيون ايران ارسال مي‌كند.
وظيفه سنگين صدا و سيما در قبال مردم
نكته عجيب‌تر آنكه در بين ۲۴ تيم حاضر در رقابت‌هاي قهرماني واليبال جهان در سال ۲۰۱۸، تنها دو كشور ايران و كوبا، حق پخش تلويزيوني را نخريده‌اند و به همين دليل نيز مسئولان فني صداوسيما كه وظيفه پيدا كردن سيگنال‌هاي پخش زنده را برعهده دارند، نتوانسته‌اند بازي را براي مخاطبان به نمايش بگذارند.
واليبال در ايران جايگاه ويژه‌اي دارد و پس از فوتبال تبديل به محبوب‌ترين ورزش نوجوانان و جوانان شده است. نسل طلايي واليبال ايران باعث جذب مردم به اين رشته شده‌است. همين علاقه باعث شده استعدادهاي زيادي در كشور كشف شوند كه مي‌توانند در آينده به اميدهاي تيم‌ملي براي افتخارآفريني تبديل شوند.
همان‌طور كه فدراسيون فوتبال ژاپن با ساخت كارتون «فوتباليست‌ها»، توجه مردم را به فوتبال جلب كرد و باعث كشف استعدادهاي فراواني شد، تلويزيون ايران نيز وظيفه دارد با تمام توان براي جذب مردم به رشته‌هاي مختلف ورزشي تلاش كند و در جهت كشف استعدادها گام بردارد. اتفاقي كه با رويكرد عجيب صدا و سيما درباره حق پخش، امكان پذير نخواهد بود.
به هرترتيب اميدواريم صدا و سيما براي مخاطبان خود ارزش قايل شود و با بهانه‌هاي نخ نما به دنبال توجيه كم‌كاري‌هاي خود نباشد. آگهي‌هاي بازرگاني كه پيش، پس يا در بين بازي‌ها پخش مي‌شوند، گران‌تر از ساير آگهي‌ها هستند اما رسانه ملي ايران همچنان در پرداخت بخشي از مبلغ همين آگهي‌ها به ورزش دريغ مي‌كند.
محمد آقايي‌فرد
ارسال دیدگاه