بیوگرافی غلامحسین ساعدی
متولد : ۲۴ دی ۱۳۱۴
زاده : تبریز، ایران
درگذشت : ۲ آذر ۱۳۶۴
علت : خونریزی معده
لقب : گوهرِ مراد
پیشه : نویسنده
زمینه کاری : رمان‌نویس، روزنامه‌نگار و نمایش‌نامه‌نویس
ملیت : ایرانی
دانشگاه : دانشکده‌های پزشکی تبریز و تهران
غلامحسین ساعدی کیست ؟
غلامحسین ساعدی معروف با نام مستعار گوهر مراد، نویسنده و پزشک ایرانی بود. ساعدی نمایشنامه نیز می‌نوشت و از نامدارترین نمایشنامه‌نویسان زبان فارسی در روزگار خود به‌شمار می‌رفت. از داستان گاو او، فیلمی به همین نام ساخته شده است که موفقیتی جهانی یافت.
غلامحسین ساعدی اهل کجا است ؟
او در تبریز متولد شد.
غلامحسین ساعدی متولد چه سالی است ؟
ساعدی متولد ۲۴ دی ۱۳۱۴ است.
بیوگرافی غلامحسین ساعدی
غلامحسین ساعدی ۲۴ دی‌ماه ۱۳۱۴ در شهر تبریز متولد شد. در هفده‌سالگی و هنگامی‌که در دبیرستان مشغول به تحصیل بود، مسئولیت انتشار روزنامه‌های فریاد، صعود و جوانانِ آذربایجان را به عهده گرفت. در هجده‌سالگی به اتهام همکاری با فرقه‌ی دموکرات آذربایجان، مدتی در زندان شهربانی تبریز حبس شد. خردادماه ۱۳۲۳ توانست دیپلم خود را بگیرد. ساعدی که تحصیلات خود را در رشته‌ی پزشکیِ دانشگاه تبریز آغاز کرده بود،
اولین داستان‌ها و نمایش‌نامه‌هایش را با نام مستعار گوهـر مـراد نوشت. در همین زمان مجموعه داستان «شب‌نشینی باشکوه» را در تبریز منتشر کرد و نمایش‌نامه‌ی «کلاته گل» را نیز به‌صورت مخفی در تهران به چاپ رساند.
بیوگرافی غلامحسین ساعدی
تحصیل در رشته‌ی پزشکی غلامحسین ساعدی
غلامحسین ساعدی در خردادماه ۱۳۳۳ توانست دیپلم طبیعی خود را بگیرد و یک سال بعد و در بیست‌سالگی در دانشگاه تبریز تحصیل پزشکی را آغاز کرد. در دوران دانشجویی با فعالیت‌های سیاسی و آشنایی با صمد بهرنگی همراه بود. داستان‌های شکایت و غیوران شب و نمایش‌نامهٔ سایه‌های شب حاصل آن دورهٔ کاریِ اوست. او همچنین در همین زمان مجموعه داستان کوتاهِ شب‌نشینی باشکوه را در تبریز منتشر کرد و نمایش‌نامهٔ کلاته گل را نیز به‌صورت مخفی در تهران به چاپ رساند.
تحصیل در رشته‌ی پزشکی غلامحسین ساعدی
جملات برگزیده غلامحسین ساعدی
– دنیای آوارگی را مرزی نیست. پایانی نیست. مرگ در آوارگی، مرگ در برزخ است. مرگ آواره، مرگ هم نیست. مرگ آواره، آوارگی مرگ است. ننگ مرگ است.
– در هر کاری خواسته‌ام خود را زودتر خلاص کنم. در نوشتن خواسته‌ام زودتر فارغ شوم و جنین مرده بیرون انداخته‌ام.
– صدها بار چخوف را روی پله‌های آجری خانه‌مان، زیر درخت به، لم داده در اتاق نشیمن دیده بودم. از فاصلهٔ دور، جرات نزدیک شدن به او را نداشتم، هنوز هم ندارم.
– من نویسنده‌ام، وظیفهٔ من الان مبارزه با مرگ است. از این پس، نویسندگی من شروع می‌شود. باید نوشت… باید نوشت…
مهاجرت به فرانسه و ازدواج غلامحسین ساعدی
در اواخر سال ١٣۶٠ راهی پاریس شد و همچنین در این سال باخانم بدری لنکرانی ازدواج کرد. طی سال‌های ١٣۶١– ١٣۶۴ در پاریس اقدام به انتشار مجله الفباد کرد و چند نمایشنامه و فیلم‌نامه و داستان نیز نوشت.
مهاجرت به فرانسه و ازدواج غلامحسین ساعدی
درگذشت غلامحسین ساعدی
غلامحسین ساعدی در سحرگاه دوم آذرماه سال ۱۳۶۴ شمسی، مطابق با ۲۳ نوامبر ۱۹۸۵ میلادی، پس از یک خونریزی داخلی در بیمارستان سَن آنتوان پاریس درگذشت و روز جمعه هشتم آذرماه، مطابق با ۲۹ نوامبر، در قطعهٔ ۸۵ گورستان پر-لاشز در کنار صادق هدایت به خاک سپرده شد.
کتاب‌های برگزیده غلامحسین ساعدی
- عزاداران بیل
- چوب به دست‌های ورزیل
- ترس و لرز
- دیکته و زاویه
- جانشین
- شب‌نشینی با شکوه
- آی با کلاه!
- بهترین بابای دنیا
ارسال دیدگاه