مشاجره کودکان
دعوا در بین کودکان به ویژه کودکانی که خواهر برادر هستند بیشتر به علت رقابت و حسادت پیش می آید . البته علل مختلف دیگری نیز دارد که به تعداد دفعات این دعواها می افزاید!
● برآورده ساختن نیازها
نیازها، اضطراب ها و دیدگاه کودکان در سنین مختلف دائماً در حال تغییر است. برای مثال، کودکان نوپا بطور طبیعی مراقب اسباب بازی ها و وسایل خود بوده و آنها را در اختیار کسی قرار نمی دهند، حال اگر خواهر یا برادر بزرگتر او اسباب بازی او را بردارد مشاجره آغاز خواهد شد. کودکان در سنین مدرسه با مفهوم برابری و انصاف آشنا می شوند، از این رو با مشاهده رفتار متفاوت والدین با کودکان کوچکتر، این رفتار را درک نمی کنند. در سنین نوجوانی، نوجوان در پی یافتن استقلال است و کمتر خود را درگیر مسئولیت های خانه و نگهداری از کودک کوچکتر می کنند. این تغییر دیدگاه ها در کودک بر میزان و نحوه مشاجره کودکان با هم تأثیر گذار است.
حتی اگر خودتان صاحب فرزند نیستید حتما در مکان هایی مانند پارک مدرسه و جاهای دیگر که کودکان حضور دارند دیدهاید که به محض جمع شدن چند کودک کنار همدیگر آنها وارد بازی با یکدیگر شده و به محض بازی، مشاجره و دعوای کودکان با یکدیگر آغاز میشود. حال سوال اینجاست که اگر به عنوان والدین یکی از فرزندان آنجا حضور داشته باشید باید به عنوان میانجی وارد دعوا و مشاجره آنها بشوید یا خیر؟
با دعوای کودکان با یکدیگر چه برخوردی داشته باشیم؟
به طور خلاصه میتوان گفت اگر هر بار که کودک شما دعوا میکند به میانجیگری بپردازید، وارد دعوای آنها شوید و سعی کنید از کودک خودتان دفاع کنید نتیجهاش پرورش یک کودک دست و پا چلفتی است که همواره و متکی به شما خواهد بود و طاقت بازنده شدن و باختن در مقابل فرد مقابل را ندارد چرا که با دوپینگ شما همواره برنده شده است.
دعوای کودکان
آسیب مداخله فوری در دعوای کودکان
واقعیت این است که بگومگو و مشاجره کودکها با یک دیگر همواره مسئلهای آسیب زا نیست و نباید فکر کنیم به محض رخ دادن این اتفاق باید هر طور شده آن را خاتمه دهیم. خاتمه سریع مشاجره و بگومگو توسط والدین میتواند قدرت حل مشکلات کودک را ضعیف کند و او نتواند در آینده نیز در صورت وقوع مشاجره و یا بگومگو مسئله را به صورت منطقی حل کند. در واقع با مداخله فوری در بگومگوی دوستان با یکدیگر باعث میشوید آستانه تحمل کودک پایین بیاید و هر بگو مگوی را یک مسئله بسیار بزرگ بپندارد که نیاز است فرد قدرتمندتر از بیرون رابطه وارد این بگومگو شود و آن را حل کند.
از طرف دیگر باید قبول کنید که روابط انسانی دارای مشاجرهها و بگومگو و نیز اختلافات و اصطککات مختلفی است که کودک ضمن بزرگ شدن و مشاجرات و بگو مگوها با هم سن و سال ها و اطرافیان خود به این مساله پی میبرد. بنابراین نباید سعی کنید به کودک خود به گونه ای تلقین کنید که در روابط مختلف و حتی دوستان نباید هیچ گونه مشاجرهای وجود داشته باشد. تا زمانی که کودک شما در معرض آسیب جسمانی نیست، اجازه بدهید خود بچه ها با یکدیگر موضوع را حل و فصل کنند
تخریب اعتماد به نفس کودک
فراموش نکنید که وجود مداخله والدین در مشاجرات زمان کودکی باعث میشود که فرزندتان اعتماد به نفس خود برای رفع مشکلات و مشاجره ها را از دست دهد. و دیگر نمیتواند به عنوان انسانی مسئولیتپذیر اختلافاتش را با دیگران حل کند. ممکن است در همان لحظه کودک به خاطر پشتیبانی گرفتن از شما خوشحال شود اما بدون این که خود بخواهد، به مرور زمان اعتماد به نفسش را از دست خواهد داد.
دعوای کودکان
میتوان اینگونه نتیجهگیری کرد که اگر والدین مدام در مشاجره و روابط کودکان خود با دیگر کودکان مداخله کنند کودک توان مسئله یابی و حل مسائل بین فردی را از دست میدهد و از طرف دیگر نسبت به جامعه بیرون از خانه کاملا بیاعتماد میشود چرا که فکر میکنند همواره باید با آنها به مشاجره بپردازد. بنابراین توصیه می شود تا زمانی که کودک شما در معرض آسیب جسمانی نیست، اجازه بدهید خود بچه ها با یکدیگر موضوع را حل و فصل کنند.
ارسال دیدگاه