گفتار اندر غنیمت شمردن جوانی پیش از پیری از باب نهم توبه و راه صواب کتاب بوستان سعدی می باشد.
جوانا ره طاعت امروز گیر/که فردا جوانی نیاید ز پیر
فراغ دلت هست و نیروی تن/چو میدان فراخ است گویی بزن
قضا روزگاری ز من در ربود/که هر روزی از وی شبی قدر بود
من آن روز را قدر نشناختم/بدانستم اکنون که در باختم
چه کوشش کند پیر خر زیر بار؟/تو می‌رو که بر بادپایی سوار
شکسته قدح ور ببندند چست/نیاورد خواهد بهای درست
کنون کاوفتادت به غفلت ز دست/طریقی ندارد مگر باز بست
که گفتت به جیحون در انداز تن؟/چو افتاد، هم دست و پایی بزن
به غفلت بدادی ز دست آب پاک/چه چاره کنون جز تیمم به خاک؟
چو از چابکان در دویدن گرو/نبردی، هم افتان و خیزان برو
گر آن بادپایان برفتند تیز/تو بی دست و پای از نشستن بخیز
ارسال دیدگاه