گفتار اندر دفع دشمن به رای و تدبیر شعری از باب اول کتاب بوستان است که سعدی درباره رفتار با دشمن و تدبیر برای دفع دشمن سخن گفته است.
میان دو بد خواه کوتاه دست /نه فرزانگی باشد ایمن نشست
که گر هر دو باهم سگالند راز /شود دست کوتاه ایشان دراز
یکی را به نیرنگ مشغول دار /دگر را برآور ز هستی دمار
اگر دشمنی پیش گیرد ستیز /به شمشیر تدبیر خونش بریز
برو دوستی گیر با دشمنش /که زندان شود پیرهن بر تنش
چو در لشکر دشمن افتد خلاف /تو بگذار شمشیر خود در غلاف
چو گرگان پسندند بر هم گزند /بر آساید اندر میان گوسفند
چو دشمن به دشمن بود مشتغل /تو با دوست بنشین به آرام دل
ارسال دیدگاه