افزایش شانس بقا با گروه خونی
پژوهش جدید نشان میدهد که گروه خونی افراد میتواند بهطور مشخص بر شانس بقای آنها طی آسیبها و خونریزیهای شدید تاثیر بگذارد. جراحان تروما در اتاقهای شلوغ اورژانس هرکاری برای نجات جان افراد انجام میدهند، ولی گروه خونی بیماران میتواند شرایط را علیه بیماران رقم بزند. طبق مطالعهای در ژاپن که نرخ مرگ ۹۰۰ بیمار با جراحت و ترومای شدید را بررسی کرد، گروه خونی میتواند عامل خطر مهمی در سرنوشت افراد محسوب شود. واتارو تاکایاما، متخصص تروما از بیمارستان دانشگاه دندانپزشکی و پزشکی توکیو گفت:
از دست دادن خون یکی از عوامل اصلی مرگ در بیمارانی است که ترومای حاد دارند، ولی مطالعات اندکی به بررسی رابطهی بین گروه خونی و ریسک مرگ بهخاطر تروما پرداختهاند. ما میخواهیم این فرضیه را بررسی کنیم و ببینیم که آیا جان سالم بهدر بردن از تروما، تحت تأثیر گروه خونی است یا خیر.
تیم تاکایاما برای چنین کاری، سوابق ۹۰۱ بیمار با ترومای حاد را جمعآوری کرد. بیماران همگی در یکی از دو مرکز پزشکی مراقبتهای اضطراری در ژاپن در بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ حضور داشتند. ترومای حاد (نمره شدت آسیب بالای ۱۵) بهمعنای جراحاتی است که پتانسیل معلول کردن و یا کشتن بیمار در طولانیمدت را داشته باشند.طبق یافتهی تیم، بیماران با گروه خونی O که تقریبا یکسوم (۳۲ درصد) از بیماران تحت مطالعه را تشکیل میدادند، از شانس بالاتری برای از پای درآمدن بهدلیل جراحات جدی برخوردار بودند.
آسیب پذیر بودن گروه رایج خونی O
نرخ مرگومیر میان بیماران گروه خونی برابر با ۲۸ درصد بود که این مقدار تقریبا ۳ برابر بیشتر از نرخ مرگومیر سایر بیماران مطالعه با گروه خونی غیر از O (تنها ۱۱ درصد) است. تفاوت زیادی میان بیماران با گروه خونی مختلف وجود دارد. پرسش این است که چرا چنین پدیدهای اتفاق میافتد؟
از آنجایی که مطالعهی فوق از نوع مشاهدهای است، یافتن جواب دقیق غیرممکن است؛ ولی بهباور پژوهشگران، این امر میتواند بهدلیل کم بودن سطح عامل لخته شدن یا انعقاد خون در بیماران گروه خونی او باشد. نویسندگان مقاله در بررسی خود نوشتند: طبق گزارش یافت شده در چندین مطالعه، بیماران با گروه خونی O، بین ۲۵ تا ۳۰ درصد عامل فون ویلبراند کمتری در پلاسمای خود نسبت به سایر گروههای خونی غیر از او دارند که چنین موردی ریسک خونریزی را بالا میبرد. عامل فون ویلبراند نقشی اساسی در خونریزی اولیه (توقف خونریزی) بازی میکند و پلاکتهای خون را به لایهی درون رگی زیرین دیوارههای رگهای آسیبدیده میچسباند و به تجمع پلاکتهای فعال کمک میکند.
پژوهشگران هنوز اطلاعات زیادی درمورد رابطهی گروه خونی با خونریزی ندارند؛ حتی اگر این فرضیه در حالت کلی هم درست باشد. احتملا عامل تمایز گروه خونی O با سایر گروهها کمی هم با مزایای گروه خونی O مرتبط باشد: گروه خونی او رایجترین گروه خونی است و مناسبترین گروه خونی برای انتقال خون در شرایط اضطراری است.
قبل از رسیدنبه اطلاعات کامل در این زمینه، تیم تحقیق از بقیهی پژوهشگران خواست تا رابطهی بین گروه خونی و مرگ و میر را بررسی کنند. بنابر اعلام گروه پژوهشی، چنین رابطهای تابه حال در موارد ترومای حاد گزارش نشده است، ولی از طرفی هم نوع گروه خونی به خطرات دیگری مثل ریسک حمله قلبی یا سکته و حتی خطرات آلودگی هوا مرتبط است. آنها نوشتهاند:
اگرچه ما نمیتوانیم خطر گروه خونی O را تغییر دهیم، ولی یک تشخیص و شناسایی کافی از خطر، میتواند ما را در کنترل و مراقبت از شدت تروما یاری کند. یافتن علت چنین نتیجهای، نیازمند پژوهشهای بیشتر است و میتواند به توسعهی تداخل درمانی منجر شود.
ارسال دیدگاه