کشور آذربایجان/همه چیز درباره  کشور آذربایجان

کشور آذربایجان

کشور آذربایجان بزرگ‌ترین کشور قفقاز واقع در قفقاز جنوبی می‌باشد که در شرق اروپا و آسیای غربی و در مجاورت دریای خزر قرار دارد.

این کشور از جنوب با کشور ایران از غرب با کشور ارمنستان و کشور ترکیه از شمال با کشور گرجستان و کشور روسیه مرز زمینی دارد. همچنین این کشور دارای ۷۱۳ کیلومتر مرز آبی با کشورهای ترکمنستان و قزاقستان در دریای خزر است.

مختصری از تاریخ آذربایجان:

نام آذربایجان از عبارت فارسی سرزمین آتش گرفته شده است. تاریخ این کشور ترکیبی از ترکان قرن یازدهم و ایرانیان باستان است.

منطقه ای که امروزه به نام تاریخ آذربایجان می شناسیم در سال 642 میلادی توسط اعراب فتح شد. مردم در آن زمان به اسلام گرویدند. برای چند صد سال بعد، این منطقه یک استان عربی بود و رونق داشت. پس از سقوط امپراتوری عرب، مغول ها به آن حمله کردند. در طول قرون 13 تا 15 این منطقه ابتدا توسط خان های مغول دوم، سپس مدتی تحت حکومت محلی و بعداً تحت حاکمیت پارسیان بود.

آذربایجان دارای موقعیت استراتژیک بود، هم با داشتن بنادر در دریای خزر و هم مسیرهای تجاری بین آسیا، خاورمیانه و اروپا. در نتیجه توسط امپراتوری های بزرگ از جمله امپراتوری عثمانی، روسیه و امپراتوری ایران بر سر آن جنگیدند. در سال 1828 روس ها و پارس ها آذربایجان را تجزیه کردند.

تا زمان جنگ جهانی اول و فروپاشی امپراتوری روسیه در سال 1917، آذربایجان توسط روسیه و ایران اداره می شد و به دلیل منابع نفتی آن ارزش زیادی داشت. فاصله زمانی کوتاهی بین سال‌های 1918 تا 1920 وجود داشت که کشور مستقل بود، با این حال، اتحاد جماهیر شوروی در سال 1920 حمله کرد و آذربایجان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی شد. تا 20 آگوست 1991 و زمانی که اعلام استقلال کرد در آنجا باقی ماند.

کشور آذربایجان

همه چیز درباره  کشور آذربایجان

پایتخت: باکو (باکی، باکی)

جمعیت: 10,047,718

مساحت کل: 86600 کیلومتر مربع

مقایسه اندازه: کمی کوچکتر از مین

مختصات جغرافیایی: 40 30 N, 47 30 E

منطقه یا قاره جهان: آسیا

زمین عمومی: بزرگ و مسطح کور-آراز اوالیگی (دشت کورا-اراکس) (بسیاری از آن زیر سطح دریا) با کوه های بزرگ قفقاز در شمال، قره باغ یایلاسی (بلند قره باغ) در غرب. باکو در آبسرون یاساقلیگی (شبه‌جزیره آپشرون) که به دریای خزر می‌ریزد، قرار دارد.

پست جغرافیایی: دریای خزر -28 متر

نقطه مرتفع جغرافیایی: بازاردوزو داغی 4485 متر

آب و هوا: استپی خشک و نیمه خشک

شهرهای اصلی: باکو (پایتخت) 1.95 میلیون (2009)، گنجه 313000 (2009)، سومقایت

کشور آذربایجان

مردم  کشور آذربایجان

نوع حکومت: جمهوری

زبان های صحبت شده: آذربایجانی (آذری) 89٪، روسی 3٪، ارمنی 2٪، سایر 6٪ (1995 برآورد)

استقلال: 30 اوت 1991 (از اتحاد جماهیر شوروی)

تعطیلات ملی: تأسیس جمهوری دموکراتیک آذربایجان، 28 مه (1918)

ملیت: آذربایجانی (ها)، آذری (ها)

مذاهب: مسلمان 93.4٪، ارتدوکس روسی 2.5٪، ارمنی ارتدکس 2.3٪، سایر 1.8٪ (1995 برآورد)

نماد ملی: شعله های آتش

سرود ملی یا آهنگ: آذربایجان مرسی (مارس آذربایجان)

کشور آذربایجان

اقتصاد کشور  آذربایجان

صنایع عمده: نفت و گاز طبیعی، فرآورده های نفتی، تجهیزات میدان نفتی. فولاد، سنگ آهن؛ سیمان؛ مواد شیمیایی و پتروشیمی؛ منسوجات

محصولات کشاورزی: پنبه، غلات، برنج، انگور، میوه، سبزیجات، چای، تنباکو؛ گاو، خوک، گوسفند، بز

منابع طبیعی: نفت، گاز طبیعی، سنگ آهن، فلزات غیر آهنی، آلومینا

صادرات عمده: نفت و گاز 90٪، ماشین آلات، پنبه، مواد غذایی

عمده واردات: ماشین آلات و تجهیزات، فرآورده های نفتی، مواد غذایی، فلزات، مواد شیمیایی

واحد پول: منات آذربایجان (AZM)

تولید ناخالص داخلی ملی: 93,050,000,000 دلار

تقسیمات کشوری جمهوری آذربایجان

جمهوری آذربایجان به ۵۹ بخش، ۱۱ شهر و ۱ جمهوری خودمختار تقسیم شده‌است. جمهوری خودمختار نخجوان دارای ۷ بخش است و بدین ترتیب، این کشور جمعاً به ۶۶ بخش تقسیم شده‌است.

علاوه بر این، این کشور به ۱۰ ناحیه اقتصادی تقسیم شده‌است. هر ناحیه اقتصادی شامل چند بخش می‌باشد. نواحی اقتصادی جمهوری آذربایجان عبارتند از:

1. آبشرون
2. قوبا-خاچماز
3. داغلیق شیروان
4. شکی-زاکاتالا
5. گنجه-قازاخ
6. یوخاری قاراباغ
7. کلبجر-لاچین
8. کورا
9. کورای مرکزی
10. لنکران-آستارا

کشور آذربایجان

دیدنی های جمهوری آذربایجان

پارک ملی قبوستان

قبوستان منطقه‌ای تپه‌ای و کوهستانی در شرق جمهوری آذربایجان است که مانند کتاب، تصویری از تحولات تمدن بشر را در این منطقه ارائه می‌دهد

ایچری شهر (شهر قدیم باکو)

یچری شهر که با نام شهر قدیم باکو و ارگ باکو نیز شناخته می‌شود، یکی از آثار به ثبت رسیده در فهرست میراث جهانی یونسکو است.

قلعه دختر (برج دختر)

قلعه دختر که با نام‌های برج دختر و قیزقالاسی (به آذربایجانی) نیز شناخته می‌شود، یکی از بناهای تاریخی جالب‌ توجه در باکو است

کاخ شروان‌ شاهان (کاخ شیروان شاه)

کاخ شروان‌شاهان که با نام کاخ شیروان شاه نیز شناخته می‌شود، پشت دیوارهای شهر قدیمی (ایچری‌شهر) واقع شده است.

بلوار باکو

بلوار باکو (به‌طور رسمی پارک ملی دریاکنار) مکانی عالی برای تماشای دریای خزر و زیباترین چشم‌اندازهای شبانه‌ی باکو است. بلوار باکو در سال ۱۹۰۹، به موازات دریای خزر تاسیس شد

موزه ملی تاریخ جمهوری آذربایجان (موزه تاریخی تقی اف)

موزه ملی تاریخ جمهوری آذربایجان که با نام موزه تاریخی تقی اف نیز شناخته می‌شود، بزرگ‌ترین موزه‌ی کشور جمهوری آذربایجان به‌شمار می‌رود.

قصر اسماعیلیه

کاخ اسماعیلیه از بناهای تاریخی باکو به شمار می‌رود که امروزه محل استقرار آکادمی ملی علوم آذربایجان است. با هزینه موسی نقی‌یف در سال ۱۹۱۳ میلادی، کاخ اسماعیلیه توسط جوزف پلاشکو برای جمعیت خیرین مسلمان ساخته شد

پارک مفاخر

پارک مفاخر (Alley of Honor) نام قبرستانی سرسبز و عمومی در شهر باکو است که بسیاری از شخصیت‌های مشهور و تبعیدی‌های برجسته آذربایجانی، از جمله رئيس‌جمهورها، دانشمندان و هنرمندان در آن دفن شده‌اند.

کاخ خوشبختی

کاخ خوشبختی که با نام قصر ثبت ازدواج نیز شناخته می‌شود، یکی از بناهای تاریخی باکو به شمار می‌رود که با معماری نئوگوتیک در اوایل قرن بیست میلادی ساخته شده است.

چرخ و فلک باکو (چشم باکو)

چرخ و فلک باکو (Baku Ferris Wheel) که با نام‌های چشم باکو و چرخ شیطان نیز شناخته می‌شود، در پارک ملی دریاکنار باکو قرار دارد. با ۶۰ متر ارتفاع، این چرخ و فلک شامل ۳۰ کابین می‌شود .

حمام تازه بی

حمام تازه بی (Taze Bey Bath) در سال ۱۸۸۶ میلادی، در باکو ساخته شد و در سال ۲۰۰۳، به‌طور کامل تحت بازسازی قرار گرفت. این حمام تاریخی انواع خدمات و امکانات مدرن امروزی را در اختیار گردشگران قرار می‌دهد

مسجد بی‌ بی هیبت

مسجد بی‌بی هیبت (Bibi-Heybat Mosque) از مساجد تاریخی باکو، پایتخت آذربایجان است. بنای اولیه مسجد در قرن ۱۳ میلادی و در دوران سلطنت شروان‌شاهان ساخته شد

کوه آتشین (یانار داغ)

کوه آتشین که با نام یانار داغ نیز شناخته می‌شود، در ۲۵ کیلومتری شمال شرقی باکو قرار دارد. تپه‌های این منطقه به‌خاطر وجود گاز زیر سطح زمین، سوازن و مشتعل هستند و آتش از گوشه و کنار آن‌ها زبانه می زند

موزه ادبیات نظامی گنجوی

موزه ادبیات نظامی گنجوی در ساختمانی متعلق به اوایل قرن بیستم قرار دارد و نمای بیرونی آن، با مجسمه‌های بزرگ شخصیت‌های ادبی این کشور (که البته برخی از آن‌ها ایرانی هستند)، آراسته شده است.

مرکز حیدر علی‌ اف

مرکز حیدر علی اف یکی از معروف‌ترین جاهای دیدنی باکو به شمار می‌رود که به‌خاطر معماری شگفت‌انگیزش در میان گردشگران شهرت دارد. این مجموعه فوق‌العاده زیبا اثری منحصر است

گل فشان باکو

گل‌فشان‌ها یکی از معروف‌ترین جاهای دیدنی باکو هستند که در پارک ملی قبوستان در جزیره آبشرون قرار دارند و هر گردشگری برای یک بار هم که شده باید از آن‌ها بازدید کند.

آتشگاه باکو

آتشگاه باکو ساختمانی قلعه‌مانند است که در ناحیه سوراخانی، ۳۰ کیلومتری مرکز شهر قرار دارد و قدمت آن به قرون ۱۷ و ۱۸ میلادی برمی‌گردد.