ما هنوز هم به کشفهای جدیدمان در مورد حیواناتی ادامه میدهیم که حدود ۶۶ میلیون سال پیش بر زمین فرمانروایی میکردهاند. در راستای همین پژوهشهای دائمی یک دایناسور بهتازگی شناسایی شده است که شباهت زیادی به پرندههای امروزی کاسوری (انواع مرغان بیپرواز و درشتاندام) دارد.
این شباهتها به قدری زیاد هستند که کارشناسان هماکنون آغاز به مطالعهی کاسوریهای بیپرواز کردهاند تا به این ترتیب به بینش بهتری از چگونگی رفتارهای معادلهای کهن این پرندگان دست یابند.
دایناسور بهتازگی کشفشده را کوریتوراپتور ژاکوبی نامگذاری کردهاند و آن را در دستهی خاگدزدان قرار میدهند. خاگدزان یکی از چند دستهی پرندهسانی از دایناسورها هستند که تا به امروز شناسایی شدهاند. یک اسکلت تقریبا کامل از این موجود در زیر یک کانال ایستگاه مترو در شهر گوانژو چین پیدا شد. پژوهشگران در مورد این یافته مینویسند:
کشف کوریتوراپتور ژاکوبی شواهدی پیشبینینشده از این نکته را در اختیار ما قرار میدهد که خاگدزدها در منطقهی گوانژو از نظر شکلی و طبقهبندی دارای تنوعی به مراتب بیشتر در قیاس با هر منطقهی شناختهشدهی دیگری در دنیا بودهاند.
یکی از جالب توجهترین شباهتهای میان کوریتوراپتور ژاکوبی و پرندههایی است که در حاضر در دنیای امروز ما و در منطقهی گینهی نو و استرالیا زندگی میکنند، مربوط به تاج متمایز آنهاست و پژوهشگران هم با مقایسهی این دو گونه به این باور رسیدهاند که شاید ما در ادامه بتوانیم به بینش بهتری در مورد ماهیت و نحوهی تکامل این موجودات برسیم.
یکی از احتمالات موجود برای کاربرد چنین اندام تاجمانند (کاکلمانند) در این گونهها شامل حدس در مورد استفاده از آنها بهعنوان نوعی نشانگر یا شکلی از ارتباط بوده است. همچنین ممکن است که این اندام بهمنزلهی نشانهای برای توانایی و تناسب لازم برای تولیدمثل بوده باشد؛ درست مانند همان اتفاقی که در مورد پرهای طاووس میافتد.
از شباهتهای دیگری هم که میتوانیم توجه کنیم، عبارتند از داشتن گردن دراز و نازک و بدنی همانند شترمرغ. دایناسور تازه کشفشدهای که از آن صحبت میکنیم دارای ارتفاعی حدود ۱.۶۸ متر احتمالا موجود تیزپایی بوده است. هر کدام از دستهای این موجود دارای سه پنجهی تیز برای برداشتن غذا بوده است. گمان میرود که حیوان یاد شده در بازهی زمانی بین ۶۶ تا ۱۰۰ میلیون سال و در دورهی کرتاسهی پسین پیش میزیسته است که بهعنوان آخرین دوره از حیات دایناسورهای در زمین به شمار میرود.
این یافتهها نه تنها میتواند روزنهای جدید را برای شناسایی بهتر این دورهی خاص زمانی در تاریخ زمین بگشاید؛ بهعلاوه با دانستن این واقعیت که ما امروزه نیز با موجوداتی شبیه به آنها مواجه هستیم، باعث واقعبینانهتر شدن موضوع میشود.
باید اشاره کنیم که کاسوریها بهعنوان خویشاوند مستقیم این دایناسورها محسوب نمیشوند. در حالی که میدانیم پرندگان امروزی نوادگان دایناسورها هستند، ولی تنها گونههای کوچکتر و دانهخوار پرندگان آن دوره توانستهاند از حادثهی معروف برخورد سیارک جان به در برند و همانطور که قابل حدس است این نوع از پرندگان بزرگ نیز در طی برخورد سیارک از بین رفتهاند.
پژوهشگران هماکنون توانستهاند با بررسی روند فرگشت کاسوری، تاریخ تکاملی این موجود را تا سی سال پیش شناسایی کنند. کشف جدید همچنین ثابت میکند که ما مطالب و موضوعات زیادی را برای کشف و آموختن در مورد دایناسورها داریم و این موضوعات شامل اندازهی رد پاهایشان تا میزان پیچیدگی مغز آنها میشود.
کوریتوراپتور ژاکوبی برای ما یک دایناسور جدید برای انجام مطالعات محسوب میشود؛ دایناسوری که به مقدار بسیار نزدیکی با گونههایی که در سال ۲۰۱۷ روی زمین زندگی میکنند، شباهت دارد؛ آن هم بعد از ۶۶ میلیون سال. دیوید هون از دانشگاه کوئین مری در انگلستان که در این پژوهش نقشی نداشته است میگوید:
در کل میتوان چنین طرح کرد که بین دو دسته یک ارتباط قوی و منطبق وجود دارد.
دستاوردهای این گزارش در ژورنال Scientific Reports منتشر شده است.
ارسال دیدگاه