کشتی رافائل ایتالیایی
کشتی رافائل ایتالیایی درسال ۱۹۷۶ محمدرضا شاه دو کشتی توریستی به نامهای رافائل و میکل آنژ را از ایتالیا به عنوان تسویه بدهی تسهیلاتی که سالها قبل دولت ایران به ایتالیا پرداخت کرده بود و ایتالیاییها توانایی بازپرداخت آن را نداشتند، دریافت کرد.رافائل با نام اصلیِ اساس رافائلو (SS Raffaello) یک کشتی اقیانوسپیمای ایتالیایی بود که در سال ۱۹۷۶ به ایران فروخته شد.
نام : كشتی رافائل
طول: متر۲۷۶
عرض: ۳۱ متر
سال ساخت: ۱۹۶۵
ساخته شده :در ایتالیا
رافائل یکی از جاذبههای دیدنی و پرماجرایی شهر بوشهر بودامکانات كشتی رافائل ۸۵۰ خروجی رادیو تلفنی، ۶ استخر شنا، ۷۵۰ كابین، ۱۸ آسانسور، ۳۰ سالن اجتماعات، تالار نمایشی با ۵۰۰ صندلی و باشگاههای ژیمناستیک و پرورش اندام و… ساخته شده بود.گفته شده روزی که رافائل از ایتالیا به سوی ایران حرکت کرد، مردم ایتالیا آن را با اشک بدرقه میکردند؛ چون کشورشان مثل ایران ثروتمند نبود و مجبور بودند کشتی را که خودشان ساخته بودند به ایران بفروشند.
سرانجام رافائل و میکلانژ به ایران رسیدند. میکلانژ را به بندرعباس و رافائل را به بوشهر فرستادند. حالا دیگر رافائل مال ایران بود و خیلی ها برای دیدینش به بوشهر میآمدند تا مدتی را هرچند کوتاه در این کشتی بگذرانند. جشنهای زیادی در تالارهای رافائل برگزار میشد. رافائل در آن زمان همتا نداشت. البته میکلانژ هم همراه رافائل به ایران آمد، امابه هیچ عنوان با رافائل قابل قیاس نبود.
سرنوشت کشتی رافائل در ایران
در زمان جنگ ایران و عراق کشتی رافائل مورد هدف موشک های عراقی قرار گرفت و بسیاری از قسمت های آن خراب شد و اگرچه قابل تعمیر بود اما هیچ اقدامی برای نجات آن انجام نشد. تمام تجهیزات و امکانات کشتی در حد امکان باز شد، بطوریکه سیستم مخابراتی داخل کشتی در پایگاه دریایی بوشهر بعنوان یک تلفن داخلی مورد استفاده قرار می گرفت. همچنین سیستم مخابراتی این کشتی تا سال ۱۳۸۴ فعال بود و اغلب منازل مسکونی از آن استفاده می کردند.
جالب است بدانید که در طول جنگ با یدک کش محل قرار گیری این کشتی را ۱۰۰۰ متر در کنار ساحل جابه جا کردند اما مجدد توسط یک موشک مورد اصابت قرار گرفته و بعدها به زیر آب رفت. بعد از آن نیز هیچ اقدامی برای نجات این مروارید گران بها انجام نشد و رافائل در اعماق خلیج فارس غرق شد و مورد هجوم غواصان محلی نیز قرار گرفت. تمامی گنجینه هایی که درون این کشتی به کار برده شده بود به یغما برده شود و تنها برای مدت ۷ سال توانست در آب های نیلگون خلیج فارس جلوه گری کند.
در حال حاضر پس از اینکه سال های این کشتی عظیم الجثه در زیر آب قرار گرفته است اقدام به برش زدن بدنه و فروش آن گرفته اند. کشتی رافائل ایتالیایی در عمق ۷ متری دریا و در فاصله ۲ کیلومتری نیروگاه اتمی بوشهر نیز قرار گرفته است.
تاریخچه ساخت کشتی رافائل
رافائل نام نخستین طرح کشتیهای «میکل آنژ» و «رافائل» در سال ۱۹۵۸ میلادی کشیده شد است میباشد. قرار بود هنر تاریخی طراحی ایتالیاییها با هنر و صنعت مهندسی کشتیسازی آن زمان در هم ممزوج شود و دو شناور بزرگ را ایجاد کند. طراحیها در ابتدا، دو کشتی را با بدنهٔ سیاه رنگ و دو دودکش بزرگ سفید نشان میداد.
اما برخلاف دیدگاه سنتی کشتی سازان ایتالیایی، طراح این پروژه تصمیم به طراحی یک کشتی مدرن گرفت؛بنابراین دوباره تیم طراحان دست به کار شدند و کشتی ای را با بدنه سفید همراه با دو دودکش بزرگ مشبک به سرپرستی پروفسور «موتورینو» استاد دانشگاه پلی تکنیک تورینو طراحی کردند.
طراحی غریب و بیسابقهای شده بود. در ۱۶ سپتامبر ۱۹۶۲ (یکشنبه ۲۵ شهریور ۱۳۴۱) ابتدا کلید ساخت خواهر کوچکتر، کشتی میکل آنژ زده شد. پنج ماه بعد ساخت جفت بزرگتر این کشتی آغاز شد و رافائل نیز رخ نشان داد. سه سال بعد در ۱۹۶۵ (۱۳۴۴ ش) بود که کشتی میکل آنژ به آب انداخته شد و سفر خود را میان بندر جنوا و نیویورک آغاز کرد.
کمی بعد هم رافائل به طول ۲۷۶ متر و عرض ۳۱ متر ساخته شد. رافائل را از همان ابتدا بسیار بزرگتر و مجلل تر ساخته بودند و فقط در دریای مدیترانه به سفرهای دریایی فرستاده میشد.کمی بعد این کشتی گرانبها نیز میان جنوا و نیویورک سفرهای عظیم دریای اش را با ۱۷۷۵ نفر مسافر آغاز کرد.
در روزهایی که ایتالیا با فقر مالی شدید دست و پنجه نرم می کرد و ایران در اوج ثروت بود، شاید هیچ کس از اهالی ایتالیا فکرش را هم نمیکرد کشتی افسانهای 90 میلیون دلاری رافائل، دو میلیون دلار به ایران فروخته شود.رافائل در سال ۱۹۶۵ تا ۹۰ میلیون دلار نیز قیمت گذاری شده بود اما ایتالیاییها از سرناچاری و اجبار و شرایط بحرانی اقتصادیشان، 10 سال بعد رافائل و میکلآنژ را که حدود ۴۵ میلیون دلار قیمت واقعی داشتند هر کدام به مبلغ دو میلیون دلار به ایران فروختند.
در کشتی رافائل ۸۵۰ خروجی رادیو تلفنی، شش استخر شنا، ۷۵۰ کابین، ۱۸ آسانسور، ۳۰ سالن اجتماعات، تالار نمایشی با ۵۰۰ صندلی و باشگاه های ژیمناستیک و پرورش قوای جسمانی و… ساخته شده بود.
ارسال دیدگاه