27 بهمن زادروز ویروس شناس فرانسیس پیتون راوس
فرانسیس پیتون راوس ویروسشناس اهل ایالت متحده آمریکا بود. وی در بالتیمور، مریلند و در تاریخ 5 اکتبر 1879 زاده شد.وی مدرک لیسانس و دکترای پزشکی خود را از دانشگاه جانز هاپکینز دریافت کرد.او در کشف نقش ویروسها در انتقال انواع خاصی از سرطان، نقش مهمی داشت. او در سال ۱۹۶۶ برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد.
نشان ملی علوم افتخاری ست که رئیسجمهور ایالات متحده آمریکا به افرادی که .مهمترین مشارکتها را در پیشبرد دانش در حوزههای علوم اجتماعی و رفتاری، زیستشناسی، شیمی، مهندسی، ریاضی و فیزیک داشته باشند اهدا مینماید.کمیته ۱۲ نفرهای مسئول برگزیدن برندگان جایزهاست که توسط بنیاد ملی علوم مدیریت میشود.فرانسیس پیتون راوس یکی از افرادی بود که این جایزه را دریافت کرد .
از جوایز متعدد فرانسیس پیتون راوس:
همکار انجمن سلطنتی در سال (۱۹۴۰) جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال (۱۹۶۶) نشان ملی علوم زیستی در سال (۱۹۶۵) |
وی در 16 فوریه 1970 در ایالت خود از دنیا رفت.
مشارکت در ابداع اولین بانک خون
بانک خون یا Blood bankمخزنی است که در آن انواع گوناگون گروههای خونی اهداشده را پسانداز کردهاند تا هرگاه بیماری به خون نیاز پیدا کرد، بیدرنگ از آن بر گیرند.در بسیاری از بیمارستانها بانک خون وجود دارد. افراد تندرست همواره خون خود را در اختیار این بانک قرار میدهند تا پساندازهای مصرف شده دایماً جایگزین شودمعمولاً خون را در دمای پایین نگهداری میکنند و برای جلوگیری از انعقاد خون کامل به ان سیترات می افزایند تا یون کلسیم جذب شود.
انعقاد خون یا دَلَمه شدن خون فرایندی است که موجب لختهشدن خون میشود.این فرایند از دو مسیر داخلی وخارجی موجب تبدیل فیبرینوژن به فیبرین، فعال شدن فاکتورهای انعقادی و تجمع پلاکتها میشود.انعقاد خون هر چند با لخته شدن خون موجب توقف خونریزی میشود و نقص این فرایند در بیماریهایی مانند هموفیلی کشنده است ولی انعقاد نابجای خون در ایجاد آنفارکتوس
قلبی (سکته قلبی) و ایسکمی مغزی و آمبولی نیز دخیل است.پیتون راوس نقش عمدهای در ابداع نخستین بانک خون توسط اسوالد رابرتسون داشت.او به همراه همکار خود جیمز تورنر، در ابتدای جنگ جهانی اول هنگامی که مجروحان نیاز مبرمی به تزریق خون داشتند روشی را برای نگهداری خون تا چند روز ابداع کرد.
پیتون که بر روی ساختار خون مطالعه میکرد با توجه به گزارشهای منتشرشده از آمار بالای مرگومیر مجروحان میدان جنگ بهسبب خونریزی شدید، به تحقیقات در مورد ماده جایگزین خون پرداخت.
زمانیکه متوجه شد این تحقیقات به نتیجهای نخواهد رسید، به تحقیق راجع به یافتن روشی برای ذخیرهسازی خون جهت انتقال به میدان جنگ پرداخت.او ترکیبات مختلف را بر روی خون انسان و چندین حیوان، از جمله خرگوش، گوسفند و سگ آزمایش کرد.و در نهایت، به محلولی نمکی به نام «Locke’s solution» دستیافت که در آن، سدیم سیترات جهت جلوگیری از انعقاد و دکستروز و گلوکوز، به عنوان منبع انرژی برای سلولهای قرمز وجود داشتند.
در ۱۹۱۷ میلادی، بعد از موفقیت آزمایشهای پیتون راوس، همکارش اوسوالد رابرتسون، به همراه گروه پزشکانی از ارتش آمریکا، به بلژیک رفتتا این تکنیک جدید را در میدان جنگ امتحان کندو او نیز توانست موارد زیادی تزریق خون انجام دهد که سبب نجات جان هزاران نفر شد.
یخدانی که وی برای حمل بستههای خون توسعه داد، اولین بانک خونی البته از نوع سیار بود.فیلسوفان زیادی در تلاش برای بقای ادمیت میکنند باوجود چنین دانشمندانی از قدیم و اینده نسل بشر بقا یافته .
ارسال دیدگاه