چکیده ای درباره شمشاد جنگلی
نام علمی : Buxus sempeverens
نام رایج : شمشاد جنگلی، جعبه اروپایی
نوع گیاه : درختچه همیشه سبز / مناسب فضای بیرونی
سمی بودن : برای انسانها و حیوانات سمی است
دشواری نگهداری : آسان و کم دردسر
معرفی شمشاد جنگلی
درخت شمشاد با نام علمی Buxus و نام لاتین Boxwood از گیاهان تزیینی است که انواع مختلفی دارد . این گیاهان در فضای شهری و مسکونی کاشت می شوند و ظاهری بسیار زیبا دارند . این گیاه داراری بوته های کوتاهی است و به رشد درختچه ای عادت دارد . بادانه برفی شرایط لازم برای رشد این گیاه بینظیر را بیاموزید .این گیاهان جز گیاهان همیشه سبز بوده و توسط باران تغذیه می شود . یعنی در کشور ایران بیشتر در مناطق وسیعی از استان های گیلان ، مازندران و گرگان دیده می شوند که در آن جا قطعا بارندگی زیاد است .
معرفی شمشاد جنگلی
نور مناسب برای شمشاد جنگلی
شمشاد جنگلی برای رشد ایده آل نیاز به نور کامل خورشید دارد و همچنین هوای آفتابی را نیز می پسندد. با وجود اینکه قابلیت رشد در نور کم را دارد اما سرعت رشد آن کمتر خواهد شد و همچنین دریافت نور کم می تواند موجب کم رنگ شدن برگ هایش شود.
دمای مورد نیاز شمشاد جنگلی
در مورد دمای مورد نیاز گیاه نیز می توان گفت که هوای خنک بهترین رشد را برای شمشاد جنگلی دارد و در مقابل دماهای بالا از سرعت رشد آن می کاهند. همچنین در صورت افزایش بیش از اندازه دما برگ های گیاه دچار سوختگی شده و در نتیجه ریزش برگ های گیاه را در پی خواهد داشت.
دمای مورد نیاز شمشاد جنگلی
آبیاری صحیح شمشاد جنگلی
توصیه می شود که آبیاری گیاه شمشاد را به صورت منظم انجام دهید و همچنین سطح بستر را حتما پیش از آبیاری مرطوب نمایید تا از خشک شدن خاک بستر جلوگیری شود. البته که در فصول سرد سال بایستی میزان آبیاری را کاهش دهید و این کار را تا حدی انجام دهید که خاک اطراف ریشه ها خشک نشود زیرا کمبود رطوبت خاک باعث خشکیدگی نوک برگ های گیاه خواهد شد.
خاک و کوددهی شمشاد جنگلی
به طور کلی شمشاد جنگلی در خاک های سنگین ماند خاک باغچه و ماسه ریشه زایی می کند اما بهترین ترکیب برای بستر آن ماسه دریا همراه با کمپوست خواهد بود که پس از ریشه دهی قلمه ها می توانید گیاهتان را به فضای اصلی باغچه انتقال دهید.همچنین در مورد کوددهی گیاه نیز می توان گفت که شمشاد جنگلی را هر دو هفته یک مرتبه از اردیبهشت تا شهریور ماه هر دو هفته یک مرتبه تغذیه نمایید.
خاک و کوددهی شمشاد جنگلی
هرس کردن شمشاد جنگلی
شمشادها معمولاً هر مقدار و هر نوع هرسی را تحمل می کنند و بدون هرس نیز بوته ها زیبا و متراکم هستند. شکل و اندازه نهائی برای هرس بستگی به نوع شمشاد دارد. در بوته های جوان، هنگام انتقال به محل اصلی باید ریشه را نیز هرس نمود. پس از کاشت، بوته را تا سه سال مرتباً هرس کنیم تا متراکم گردد.شمشادهائی را که به منظور استفاده از پرچین و با اشکال هندسی و مجسمه ای کاشته می شوند می بایستی مرتباً هرس نمائیم. قبل از پیدایش شاخه های جدید در بهار با استفاده از قیچی هرس، شاخه های تولید شده در اواخر تابستان قبل را هرس می کنیم، شاخه های جدید را بعد از آن که شروع به محکم شدن کردند قطع می نمائیم.
برای ایجاد شکل بوتهای باید مداوم با هرس پنسمان (چیدن نوک شاخهها) جوانههای جانبی را تحریک و شاخههای متراکم تولید کرد. در فرمهای پرچینی نیز میبایست با توجه به فرم پرچین و به نسبت میزان رشد، آن را در یک یا چند نوبت هرس نمود.گاهی به دلیل بیماری سفیدک، قسمتهای داخلی را با هرس بازتر کرد؛ به طوری که از تجمع رطوبت در قسمتهای داخلی تاج جلوگیری و نفوذ هوا به مرکز بوته بیشتر شود.
در آب و هوای معتدل، پرچین و اشکال مجسمه ای را در اواخر پائیز باید هرس نمود تا در زمستان شکل جالب توجه و جمع و جور داشته باشند.معمولاً توصیه می شود که در هرس های پرچینی قسمت پائین بزرگتر یا مساوی قسمت بالا باشد تا قسمت بالا روی قسمت پائین سایه اندازی نداشته باشد.
ارسال دیدگاه