اختلالات یادگیری چیست ؟

کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری به اندازه همسالان خود، یا حتی بیشتر از آنها، باهوش هستند، اما ممکن است  در خواندن، نوشتن، هجی کردن، استدلال کردن، به خاطر آوردن، و یا سازماندهی اطلاعات، مشکل داشته باشند.اختلال یادگیری را نمی توان درمان کرد و یا برطرف نمود. این، یک مسئله مادام العمر است.

اختلال یادگیری ربطی به هوش ندارد. این اختلالات، ناشی از وجود تفاوت در مغز هستند، و بر شیوه پردازش اطلاعات توسط مغز تاثیر می‌گذارند. این تفاوت‌ها معمولاً در زمان تولد وجود دارند، اما عوامل مشخصی نیز هستند که در پیشرفت یک اختلال یادگیری نقش ایفا می‌کنند،

از جمله عوامل زیر: ژنتیک –  عوامل محیطی مثل سرب- مشکلات زمان بارداری مثل مصرف مواد مخدر توسط مادر

  هر اختلالی که در آن موفقیت تحصیلی فرد، با توجه به سن و آموزش و هوش و يا براساس آزمون‌های معیار خواندن و نوشتن و محاسبه، از آنچه انتظار می‌رود بسیار کمتر باشد، اختلال یادگیری توصیف می‌شود.

کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری می توانند با بهره مندی از حمایت و مداخله به جا ، در طول تحصیل موفق شوند، و در مراحل بعدی زندگی، به شغل های موفق، و اغلب خاص، دست پیدا کنند.

والدین در این راه کار دشوا ری بر عهده دارند و می بایست با تشویق نقاط قوت، آگاهی از نقاط ضعف، درک سیستم آموزشی، کار با افراد حرفه ای، وآموختن راه های درست مقابله با دشواری های خاص، به کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری کمک کنند تا به این موفقیت دست یابند.

آیا می دانید که آلبرت انیشتن تا سن ۹ سالگی، نمی توانست بخواند؟ والت دیزنی، ژنرال جورج پتون و نلسون راکفلر، معاون رئیس جمهور، در تمام طول زندگی خود در خواندن مشکل داشتند. ووپی گلدبرگ، چارلز شواب، و بسیاری افراد دیگر، مبتلا به اختلالات یادگیری بودند که موفقیت نهایی آنها را تحت تاثیر قرار نداد.

• مشکلات مربوط به خواندن و مهارت های زبانی، رایج ترین اختلالات یادگیری می‌باشند.

• حدود ۸۰ درصد از دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری، در خواندن مشکل دارند.

• اختلالات یادگیری را نباید با دیگر اختلالات مثل اوتیسم، اختلال فکری، ناشنوایی، نابینایی، و اختلالات رفتاری، اشتباه گرفت.

• اختلالات توجه مثل اختلال کم توجهی-بیش فعالی (ADHD)، و اختلالات یادگیری، اغلب به طور هم زمان رخ می‌دهند. اما این دو اختلال، یکی نیستند.

• طبق اعلام موسسات ملی سلامت، ۱۵ درصد از جمعیت ایالات متحده، یا یک نفر از هر هفت آمریکایی، مبتلا به نوعی از اختلالات یادگیری می باشند.

از کجا بفهمم دانش آموزی  اختلال یادگیری دارد؟

اختلال در یادگیری یک بیماری است که می بایست هرچه زودتر شناسایی و درمان شود . متاسفانه، معمولاً اختلالات یادگیری تا زمان رفتن کودک به مدرسه مورد شناسایی قرارنمی گیرند. اگر شما متوجه شده اید که فرزندتان مشکل دارد، با معلم یا مشاور بهداشت او، در مورد بررسی امکان وجود یک اختلال یادگیری، صحبت کنید. این ارزیابی ممکن است شامل یک تست پزشکی، بحث در مورد سابقه خانوادگی، و آزمون عملکرد تحصیلی و فکری باشد.

اختلال یادگیری

• خوانش پریشی: یک اختلال مربوط به زبان که در آن، فرد در درک کلمه های نوشتاری مشکل دارد.

• محاسبه پریشی: یک اختلال ریاضی که در آن، فرد در حل مسائل حساب و درک مفاهیم ریاضی، مشکل دارد.

• نوشتارپریشی: اختلال مربوط به نوشتن که فرد مبتلا، در نگارش حروف و یا نوشتن در یک محدوده مشخص، مشکل دارد.

• اختلالات پردازش دیداری و شنیداری: اختلالات عصبی که در آن، فرد با وجود دیدن و شنیدن به صورت نرمال، در درک زبان مشکل دارد.

• اختلالات یادگیری غیرکلامی: یک اختلال عصب شناختی که در نیمکره سمت راست مغز پدید می آید و سبب بروز مشکلاتی در عملکردهای پردازش بصری-فضایی، شناختی، سازمانی، ارزیابی و کلی می‌شود.

متداول ترین درمان برای اختلالات یادگیری، آموزش ویژه است. معلمان یا دیگر متخصصان یادگیری، می-توانند با بهره گیری از نقاط قوت و پیداکردن راه هایی برای جبران نقاط ضعف، به کودک شما در یادگیری مهارت ها کمک کنند. ممکن است آموزگاران شیوه های تدریس ویژه را امتحان کنند، تغییراتی در کلاس درس ایجادکنند، یا از فناوری‌هایی استفاده کنند که به برآوردن نیازهای یادگیری کودک شما کمک کند. همچنین، برخی از کودکان، از کمک مربیان یا متخصصان گفتاردرمانی یا زبان درمانی، بهره مند می شوند.

کودک مبتلا به اختلال یادگیری ممکن است با سطح پایین اعتماد به نفس، ناامیدی و مشکلات دیگر، دست به گریبان باشد. متخصصان سلامت روان می توانند در درک این احساسات و دست یابی به ابزارهای مقابله و برقراری روابط سالم، به کودک شما کمک کنند.

اگر کودک شما علاوه بر اختلال یادگیری، به اختلال دیگری، مثل اختلال کم توجهی-بیش فعالی، نیز مبتلا است، برای آن اختلال نیز، نیاز به درمان دارد.