این نتایج یافته‌های جدید پژوهشگران است که به تازگی در نشریه‌ی Nature به چاپ رسیده است. این پژوهش توسط دانشمندان دانشگاه استرالیای جنوبی در آدلاید انجام گرفته است. این پژوهشگران در این پژوهش جدید پلاک و دی‌ان‌ای مینای دندان دو نئاندرتال را که در غار باستانی ال سیدرون اسپانیا کشف شده بودند، مورد بررسی قرار دادند.
مقاله‌های مرتبط:
پژوهشگران دریافته‌اند که بر خلاف باور عمومی، رژیم غذایی نئاندرتال‌ها تنها به گوشت محدود نمی‌شده است. در عوض، پژوهشگران با بررسی‌های خود هیچ شواهدی از گوشت را در نمونه‌های دندان نئاندرتال‌های غار ال سیدرون مشاهده نکردند. البته به نظر نمی‌رسد که این یافته‌های جدید نشان دهد که همه‌ی نئاندرتال‌ها گیاهخوار بوده‌اند. بلکه پژوهش‌های گذشته‌ی همین تیم تحقیقاتی نشان می دهد که نئاندرتال های غار اسپای بلژیک گوشت‌خوار بوده‌اند. دانشمندان در بررسی‌های خود بقایای دی‌ان‌ای کرگدن پشمالو، گوسفند وحشی و همچنین شواهدی از قارچ‌های وحشی را در پلاک دندان این نئاندرتال‌ها به دست آورده بودند.
کشف باکتری‌ها نشان می‌دهد که انسان‌ها، نئاندرتال‌ها را بوسیده‌اند
دانشمندان در این پژوهش پلاک‌های دندانی روی دندان‌های نئاندرتال‌ها را بررسی کرده‌اند. پلاک دندان ماده‌ای چسبنده و لایه‌ای از پروتئین و پلی‌ساکارید است که به وسیله‌ی باکتری‌های دهان ساخته می‌شود. پلاک همچنین می‌تواند به ماده‌ای سخت‌تر به نام تارتار یا کلکولوس تبدیل شود. تارتار همان پلاک سخت شده است که به مینای دندان و همچنین زیرخط لثه می‌چسبد. در پلاک‌های دندان میکروارگانیسم‌های درون دهان، عوامل بیماری‌زای موجود در دستگاه تنفسی و دستگاه گوارش وجود دارند. علاوه بر این، پلاک‌های دندان می‌توانند حاوی دی‌ان‌ای‌های هزاران ساله ای باشند که کلید دانشمندان برای این کشفیات شگفت‌انگیز بوده‌اند.
کیت دوینی، دیرینه بوم‌شناسی از دانشگاه لیورپول در انگلستان به گاردین گفت:
تعجب‌آور نیست که نئاندرتال‌ها، غذاهای مختلفی می‌خورند و کارهای مختلفی را در مکان‌های مختلفی انجام می‌دادند.
این تنوع غذایی در بین نئاندرتال‌ها تنها یکی از کشف‌هایی است که او و همکارانش با بررسی دندان‌های نئاندرتال‌ها انجام داده‌اند. دانشمندان همچنین با بررسی دندان‌های نئاندرتال‌هایی که بین۴۲ تا ۵۰ هزار سال پیش زندگی می‌کردند، شواهدی از باکتری‌های که در دهان عموزاده‌های دور ما زندگی می‌کردند به دست آورده‌اند.
دوینی در این مورد گفت:
این نمونه‌ها در واقع یک کپسول زمان حاوی اطلاعات زیست‌شناسی بودند که نه تنها شواهد مستقیمی از رژیم غذایی نئاندرتال‌ها را در خود حفظ کرده بودند، بلکه شواهدی از میکروارگانیسم‌هایی که با ما تکامل یافته‌اند را هم در خود جای داده بودند.
در میان این یافته‌های جدید همچنین در یکی از این نمونه‌ها که متعلق به نئاندرتالی نوجوان است، آثاری از عفونت و چندین زخم وجود داشته است که نشان می‌دهد، این نئاندرتال به نوعی بیماری مبتلا بوده است. دانشمندان بر این باورند که یکی از این زخم احتمالا درمان شده است. آن‌ها با بررسی‌های خود بقایایی از صمغ صنوبر را کشف کرده‌اند. درخت صنوبر گیاهی است که حاوی اسید سالیسیلیک است. اسید سالیسیلیک هم یکی از اسیدهای آلی و از ترکیب‌های ضروری آسپیرین است.
نئاندرتال‌های غار ال سیدرون اسپانیا گیاهخوار بوده‌اند. دانشمندان با بررسی‌های خود شواهدی از آجیل کاج، قارچ، پوست درخت و خزه را در پلاک دندان آن‌ها یافته‌اند
دوینی به واشنگتن پست گفت:
آیا نئاندرتال‌ها می‌توانسته‌اند خود درمانی کرده باشند؟ ما هنوز نمی‌توانیم، این موضوع را تایید کنیم. اما اگر بتوانیم شواهد بیشتری را در نمونه‌های دیگری به دست بیاوریم، می‌توانیم به نوعی وجود یک نوع دانش پزشکی پیشرفته را در نئاندرتال‌ها به اثبات برسانیم.
یافته شگفت‌انگیز دیگر دانشمندان، کشف یک ژنوم نزدیک به کامل متانوبریوباکتر اورالیس، گونه‌ای از باکتری‌های کوکو باسیل است که بین لثه‌ها و دندان‌های انسان‌های مدرن (هوموساپین‌ها) زندگی می‌کند.
لورا وریچ، دانشمندی از دانشگاه استرالیای جنوبی گفت که این میکروارگانیسم قدیمی‌ترین نمونه‌ای از این نوع باکتری است که تاکنون توالی‌یابی ژنی شده‌اند. همچنین وجود متانوبریوباکتر اورالیس در نئاندرتال‌ها به این معناست که این میکروارگانیسم‌ها به نوعی به انسان‌ها هم سرایت کرده‌اند. متانوبریوباکتر اورالیس احتمالا از راه بوسیدن به انسان‌های مدرن منتقل شده است که به نوعی می‌تواند نشان دهد که هوموساپین‌ها و نئاندرتال‌ها با هم آمیزش داشته‌اند.
ارسال دیدگاه